Moim zdaniem najlepsza rodzinna gra w historii. Świetna także jako miły odpoczynek po cięższych rozgrywkach.

Zaletą drugiej edycji jest grafika, choć nie wszystkim mogą przypaść do gustu plastikowe, a nie drewniane, elementy. Według mnie są ok, stonowane barwy nie gryzą się z żywą kolorystyką planszy.
Plusem jest też morze, które jednocześnie stanowi ramę planszy - kafelki już się nie rozłażą. Nie można za to ponieść się już za bardzo wodzom fantazji i np. stworzyć pośrodku wyspy wielkiego jeziora.

Mimo to, gra godna polecenia każdemu. Proste zasady, szybka rozgrywka bez długiego czekania na swoją turę. Dzięki dodatkom nie znudzi się zbyt szybko.

4- na 5 - to ocena tej gry w swojej kategorii (prostej gry familijnej, która wciągnie wszystkich członków rodziny, a zwłaszcza rodziców i dziadków) - są lepsze, ale ta zdecydowanie kusi wątkami (już!) historycznymi i warto ją poznać.

Jednak, gdy już nie oceniać z tej perspektywy, okazuje się banalnie prosta i przez to trochę się nudzi bardziej wymagającym graczom. Zwykle po jednej rozgrywce (mimo że nie jest długa i trwa zwykle do dwóch fabularnych tygodni) niekoniecznie nie ma się ochotę zagrać drugi raz. Tak przynajmniej mamy my - osoby, które mgliście pamiętają tamte czasy. Raz zagramy, ale to starczy. W innych przypadkach sentymenty chyba robią swoje.

Szkoda, że nie jest dostępny już dodatek - "Ogonek", chętnie byśmy sprawdzili, czy urozmaica grę i sprawia, że jest ciekawsza.