Byłoby 5 ale z powodów jak poniżej daję 4 (gdybym kupował grę bez tzw polskiej instrukcji byłoby 5)

Minusy gry to:
- BARDZO duża losowość (która jednak pozwala wygrać teoretycznie słabszemu graczowi więc w pewnych okolicznościach jest plusem:)
- kolor figurek - jedna strona ma kolor szary a druga zielony ale na tyle zbliżone, że przy słabym świetle można się pomylić.
- wydanie angielskie - kupując grę oczywiście wiadomo o tym, niemniej polska instrukcja jest wydana nie tylko w niestaranny sposób (czarnobiała) - najgorsze jest to że ogranicza się tylko do zasad, w wersji oryginalnej połowa instrukcji to scenariusze, które nie zostaly przetłumaczone na polski (scenariusze to nie tylko mapka z podanym rozmieszczeniem jednostek, ale także w wielu przypadkach specjalne zasady oraz tło historyczne - potrzebna jest przynajmniej średnia znajomość angielskiego aby calość sobie przetłumaczyć. Podobnie jest z kartami dowodzenia których część (ok 1/3) należy albo odłożyć na bok (jak radzą przy grze z najmłodszymi) albo sobie samemu przetłumaczyć - niestety brak tłumaczenia na polski w instrukcji powoduję że tłumacząć karty dziecku wiadomo jakie mu się trafiły więc znika element zaskoczenia. Tak więc uwaga na stronie Rebela że wszystkich informacji dostarcza polska instrukcja jest nieprawdziwa.
(Podsumowując ogólnie wrażenie bardzo popsuło czyjeś lenistwo do uważnego sprawdzenia co powinno być przetłumaczone); kolory figurek da się wytrzymać a losowość w pewnych przypadkach jest plusem.
W przypadku kiedy przynajmniej jedna osoba zna dobrze angielski oraz celem będzie granie z dzieckiem, jak najbardziej polecam - pomimo wspomnianych powużej wad. Jeśli obaj gracze będą powyżej 13-15 lat to znacznie lepszym wyborem byłyby inne planszówki.

Zastanawiałem się, czy ocenić na 4 czy 5. Postanowilem jednak pozostać przy zasadzie - 5 tylko dla naprawdę bardzo dobrych produktów. ( a mam wrażenie, że zbyt często wiele osób wystawia 5 uważając 4 za słabą ocenę).
Jest to jednak bardzo mocna 4:)
Najpierw minusy - są chyba tylko dwa: po pierwsze wszystko bardzo ładnie wykonane poza figurkami które trzeba pokolorować co zajmuje czas, a jak trzeba dokupić farby to generuje dodatkowe koszty (i tak nie małe)
Inaczej szare figurki psują wrażenia, a co gorsza niektóre z nich są zbyt do siebie podobne
Drugi minus to czas gry - mechanika jest tak skonstruowana, że dojście do końca wymaga kilku godzin.

Plusy: Cała reszta:)
Samo rozwijanie postaci (jak się ma czas) jest ciekawe. Wykonanie poza figurkami jest rewelacyjne. Plansza i karty zrobione sa bardzo klimatycznie.
Tak więc dla osób lubiących gry przygodowe Talisman polecam jak najbardziej - zwłaszcza jeśli mają środki i chęć na pokolorowanie figurek:)

Bardzo dobra gra familijna. I jako taka dostaje 5. Gdyby jednak ktoś kupował ją dla grania w gronie samych starszych - tj powyżej mniej więcej 13lat, mógłby się rozczarować. Gra ma proste zasady - Po kilk rundach już prawie wszystko jest jasne, reszta wychodzi w praniu i pod koniec pierwszej rozgrywki jasne jest już wszystko także dla 8 latków. Możliwe że dalsze rozgrywki pokażą głębie zasad i gra okaże się znacznie bardziej wymagająca i nie będzie nudzić także wtedy kiedy najmłodszy nie będzie już taki młody:)

Jak dla mnie doskonała, ale nie jest to gra dla wszystkich!
Wizualnie jest zrobiona bardzo dobrze; ładnie wykonane karty; podobnie karta i żetony. Jedyny minus to instrukcja - polska wersja to czarnobiałe zwykłe ksero psujące wrażenie. Na szczęście zgodnie z informacją z opisu po drugiej rozgrywce instrukcja nie jest potrzebna - potwierdzam:)
Sama gra jest 'ciężka' - jeśli się mocno kombinuje, to dwie partyjki, to wszystko co można wykonać jednego dnia - potem wstaję zmęczony jak po trudnej grze w szachy:)
Porównanie zresztą jest specjalnie - umiejętność prawidłowego wykorzystania zdolności wszystkich postaci i sama mechanika bardzo mi przypomina szachy - gra nabiera 'głebi' z każdą kolejną rozgrywką a losowość jest znikoma - na poziomie gry w szachy amatorów - często nie wiesz jak ruszy się przeciwnik. Podobnie tu nie wiesz, jakie karty się wylosują w nieparzystej turze (ale prawie zawsze można odpowiednią strategią wykorzystać te karty jakie się trafiły) Rzeczywiście jak wspominali inni - gra jest niewyważona, ale dla mnie to plus - można grać ze słabszym (np z dzieckiem ) a grając z równym sobie, radocha wygrania Jackiem jest bezcenna:) Tak sądzę - nam się jeszcze nie udało - chociaż ostatnio tuż po zakończeniu zorientowałem się że gdybym wybrał odpowiednią postać w ostatnim ruchu to bym wygrał:(

o Osadnikach słyszałem od dawna (zresztą zagladający tutaj pewnie słyszeli w większości jeszcze więcej ode mnie:)
Można powiedzieć że gra to już trochę klasyka

W każdym razie zasłużyła na sławę - gra jest naprawdę świetna. Bardzo fajne wykonanie - ładne karty i proste ale funkcjonalnee figurki. Jedyne zastrzeżenie mam do kolorów czerwonego i pomarańczowego - przy nieodpowiednim świetle są trudno rozróżnialne. Sama gra jest częściowo losowa - ale nie jest to monopol - Rozsądkiem można 'uratować' partię - z drugiej strony zasady są na tyle proste że po kilku rozgrywkach i 9 latek może grać jak równy z równym z dorosłymi i nie wiadomo kto wygra. Bardzo fajne jest to że do zwycięstwa prowadzi wiele dróg - można rozbudowac miasta, budować nowe wioski, blokować przeciwników 'zmuszając' ich do wymian z nami - lub odwrotnie - zignorować ich i skupić się na handlu morskim.
Zauważyłem że 2 graczy gra bardziej 'samodzielnie' a 4 zdecydowanie musi się dogadywać.