Cóż po kilku solidnych partiach i dokładniejszym obeznaniu z grą czas napisać kilka słów.

Jeśli chodzi o wykonanie gry można spokojnie powiedzieć, że jest na najwyższym poziomie. Jedynym elementem, o którym była już tutaj mowa to te nieszczęsne karty statków, ale nie wypływają one w żaden sposób na rozgrywkę w związku z czym jest to problem marginalny. Zarówno plansza, statki jak i karty świetnie oddają klimat Karaibów i pomagają się wczuć w rolę wilka morskiego.

Co do mechaniki gry i jej zasad. Tutaj przyjdzie się zmierzyć z mnogością wielu różnych reguł, które kierują grą. Dla mnie osobiście największym problemem było ogarnięcie zasad walki. Niemniej kilka kilku dłuższych chwil spędzonych z instrukcją sprawiło, że wszystkie znaki zapytania zniknęły i można było cieszyć się grą :).

Sama rozgrywka jest ciekawa, tak samo jak bitwy morskie, które budzą chyba najwięcej emocji. Paradoksem gry jest trochę to, że Ci, którzy nastawiają się na łupienie innych graczy lub statków niezależnych częstokroć przekrywają, a osoby, które powoli ciułają dukaty jako kupcy odnoszą zwycięstwo :P.

Podsumowując - gra jest ciekawa, osadzona w atrakcyjnym klimacie i świetnie wykonana. Jeśli kogoś pociąga świat piractwa i morskich potyczek ta gra jest z pewnością dla niego :).

Trafiłem na tę grę przypadkiem, przeglądając listę gier przygodowych, a jej tytuł mnie zainteresował. Obejrzałem viedeocast i postanowiłem kupić. Nie zawiodłem się :).

Poszczególne elementy gry wykonanie ładnie i starannie, zarówno jeśli chodzi o figurki jak i o karty, planszę itp. Jeśli chodzi o instrukcję to również duży plus - przejrzysta i czytelna. Wspominam o tym dlatego ponieważ przy kilku pierwszych rozgrywkach dosyć często trzeba do niej sięgać, aby przyswoić zasady np. walki posiadające sporo niuansów, które znacząco mogą wpłynąć na grę. Przeczytałem instrukcję od deski do deski dwa razy i jestem już po kilku partiach, a mimo to nie raz zdarza mi się do niej wracać.

Jeśli chodzi o samą rozgrywkę to naprawdę jest wciągająca i może trwać do 3 godzin :D. Ja do tej pory grałem tylko Draculą, właśnie z racji najlepszej znajomości zasad i bawiłem się świetnie, tak samo z resztą jak moi znajomi, którzy mnie ścigali. Dodam też, że ani razu nie udało mi się wygrać, choć czasami nie wiele mi brakowało. Dlatego nie zgodzę się z opiniami, że gra Draculą jest prostsza bo wcale nie jest! Jeśli łowcy dobrze współpracują ścigany musi się nieźle nagłowić mimo dobrych umiejętności jakim dysponuje hrabia. Do tego dochodzi zmiana faz dnia, kiedy do dzień sprzyja łowcom, a noc Draculi. Poza tym karty wydarzeń, które mogą nie raz w jednej chwili przewrócić rozgrywkę do góry nogami. Naprawdę się dzieje. Fajne jest też to, że kiedy chcemy możemy sobie utrudnić rozgrywkę bądź ją ułatwić wszystko zależy od graczy :). To chyba tyle.

Co do minusów to według mnie nie ma ich wcale. Ewentualnie mógłbym się przyczepić do tego, że czcionka na kartach jest trochę mała, a czytania jest sporo, ale to tylko detal w porównaniu z tym ile ta gra niesie ze sobą atrakcji i emocji :).

Podsumowując mogę powiedzieć, że jeśli macie 2-3 godziny (a majówka za progiem :D)
i przyjaciół w zasięgu ręki warto przy czymś taki spędzić wolny czas :). Polecam i daję 5! :)

Gra ładnie i solidnie wydana - zarówno jeśli chodzi o planszę jak i o pozostałe części gry takie jak karty, pionki i żetony.
Jeśli chodzi o stopień trudności to faktycznie nawiązanie do tytułu jest trafne - K2 ;). Zarówno wejście jaki i zejście wymagają nieraz nie lada główkowania i strategii :). Na początku niektóre zasady mogą być nie jasne, ale po kilku partiach wszystko staje się jasne :).
Póki co grałem tylko z bratem więc nie wiem jak wygląda rozgrywka z większą ilością graczy, ale zapowiada się ciekawie :). Polecam wszystkim i życzę powodzenia we wspinaczce na szczyt ;).