Dla mnie - super.

Za młodu grywałam w mafię. Dużo dobrych wspomnień, wiele fantastycznych rozgrywek przeciągających się do świtu. Przyznam, ze wychowywałam się ze starszym rodzeństwem. Teraz moim głownym problemem przy planszówkach jest towarzystwo. Niewychowani na planszówkach, w dobie komórek, przeciągająca się RUNDA zaczyna ich nużyć (zwłaszcza jak nie daj borze (od boru, żadne błędy) nie mają oni w niej możliwości ruchu. Wikołaki to odpowiedź na to. Wilk syty i owca cała. Ja czuję powrót klimatu młodości, oni radość z krótkiej rundy.
Dodam dla uczciwości, że towarzystwo jest bardzo dobre, tylko nie do wszystkich gier. Kto pamięta mafię wie, że jak się było szarym obywatelem to i przez godzinę mogłeś nic nie robić - a jak ktoś Cię zabił, siedzisz i czekasz nawet dwie. I w takich grach już gorzej. Ciężko mieć do nich pretensje. W dobie, gdzie wszystko mamy na już, siedzenie u kogoś dwie godziny i ,,niegranie" moze być męczące. Różni ludzie - różne plasznówki.

Wikołaki to złoty środek. Knucie, oszukiwanie i wzajemnie oskarżanie. Nie sposób nie wspomnieć o aplikacji narratora - według mnie mus. Dodaje klimatu, muzyka w tle pomaga trochę zagłuszyć ruchy (wypada jednak lekko szurać po stole dla lepszej rozgrywki), ułatwia pierwsze rozgrywki.

Polecam - nie na każde towarzystwo, ale jak znajdziecie odpowiednie to na jednej rundzie się nie skończy. :)

Odniosę się tylko do komentarza Roberta - odnośnie intryganta.
1. Jego akcja nie jest obowiązkowa
2. Sama jego obecność pozwala wilkołakowi wybronić się w ostatniej sekundzie.
3. Niektórzy gracze są bardziej skłoni to intryg (some people just wanna to watch the world burn) i wtedy wiemy, że dana postać mogła skorzystać lub nie.

Bardzo przyjemna gra imprezowa w klimacie "mafii".
Nie od razu się do niej przekonałem, bo byłem przyzwyczajony, że tego typu gry muszą trwać wiele tur/nocy, tymczasem tutaj mamy jedną noc, po której musimy wytypować "tych złych". Po paru rozgrywkach moje wątpliwości co do tej gry się rozwiały.

Plusy
+bardzo krótki czas gry (ok10min)
+przyjemna mechanika blefu i dedukcji
+gra bardzo kompaktowa, wszędzie można zabrać
+ładnie wykonane elementy
+darmowa aplikacja do pobrania - jest opcjonalna, ale polecam, bardzo ułatwia

Minusy
- często trzeba blefować - nie każdy to lubi
- wykonując swoje akcje łatwo się zdradzić potrącając coś, szturchając kogoś

Mafia w jedną turę i z rolą dla każdego. Niby szybkie i fajne, ale odstrzelenie wilkołaka nie wynika z dedukcji, a raczej z przypadku. Niestety nie umywa się do Avalona, choć na plus przemawia krótki czas 1 partii.

Niedawno kupiłem Wilkołaki i po zapoznaniu się z regułami (jestem jeszcze przed pierwszą grą ze znajomymi) mam pytanie odnośnie dwóch postaci: intryganta i złodzieja.

Obie postacie są w grupie mieszkańców wioski - a celem mieszkańców wioski jest wypędzenie przynajmniej jednego wilkołaka. Zastanawiam się zatem po co używać zdolności intryganta i złodzieja? moim zdaniem utrudniają one tylko grę pozostałym mieszkańcom wioski.

Celem każdej osoby jest wygrana i w zależności od tego jaka mają kartę na początku chcą wygranej albo wilkołaków albo mieszkańców.

Jeżeli jesteś :
- intrygantem - używanie jego umiejętności może tylko i wyłącznie zaszkodzić Twojej drużynie a przecież jako mieszkaniec chcesz wygrać - więc po co sobie szkodzić?
- złodziejem - Używanie umiejętności złodzieja może pomóc (jeśli trafisz na kartę innego mieszkańca wiesz przynajmniej że ta osoba nie jest wilkołakiem) ale też może spowodować że jesteś wilkołakiem - czyli żeby wygrać nadal musisz kombinować.

Rozumiem że obie postacie mają mieszać i uatrakcyjniać grę ale biorąc pod uwagę jaki jest cel (wygrana) mieszkańców robią coś zupełnie przeciwnego jednocześnie chcąc wygrać - czyli chce wygrać ale robię ruch który mi to utrudni. Rozumiałbym to gdyby np. intrygant wygrywał w określonych warunkach (tylko on a nie wszyscy mieszkańcy).
Złodzieja mogę sobie jeszcze wytłumaczyć że chce wygrać ale jego złodziejska natura "zmusza" go do kradzieży;) i jednak nadal może pomóc mieszkańcom w wygranej lub jeśli zmienił się w wilkołaka gra po prostu w innej drużynie jednocześnie utrudniając mieszkańcom wygraną (bo tak jakby przybywa wilkołaków - gracz który był wilkołakiem nadal będzie chciał przekonać resztę że jest mieszkańcem).

Co o tym myślicie?

Wilki i owce na sterydach. Fajna gra interakcyjna.

Ale żebym miał wydać 80 zł (!) na kilkanaście mało ładnych kart i garstkę żetonów... musiałbym upaść na... głowę. I to mocno. Lepiej zrobić sobie taką grę samemu.

Od razu mówię, że kiedyś częściej grałam w Wilkołaki i mi się po prostu przejadło. Wiem, że ta gra jest wśród wielu grup popularna, więc pewnie zasługuje na więcej entuzjazmu ;).

Zasady dalej typu "Mafia". Postaci z różnymi umiejętnościami je urozmaicają, co pozwala lepiej bawić się też i starszemu gronu.

JA piernicze, rozegrałem już koło setki partii i jestem w szoku jakie to jest fajne i społecznie rozweselające. Grałem w różnym gronie i zawsze działa. Tylko minimum 6 osób, w mniej nawet nie próbujcie.

Będzie na Pyrkonie

Pytanie:
K I E D Y ?????

dość długi ten czas "przed premierą"....