To gra nie tylko na skojarzenia. Wymaga wzięcia pod uwagę wiedzy o uczestnikach zabawy, a także wiedzę tę wzbogaca. Gracz zapuszcza się w rzadko odwiedzane rejony swojeg umysłu, mieszczące się, jak mniemam w prawej półkuli mózgu. Niewerbalny materiał, wieloznaczna treść, odzwierciedlania sposobu myślenie drugiej osoby, twórczy charakter zadania pobudzają do działania właśnie tę półkulę. To prawdziwa gratka w naszej " lewopółkulowej"- analitycznej, liniowej- cywilizacji!
Tymczasem dla dzieci ten otwarty styl myślenia to chleb powszedni. Gra dorosłych z dziećmi jest bardziej fascynująca niż pomiędzy samymi dorosłymi. Tutaj dzieciom nie są potrzebne fory. To my się musimy wysilić aby sprostać szybkości i bogactwu ich skojarzeń!