Nowości w ofercie
Oczekiwane premiery
Bestsellery
Najnowsze recenzje
Dobry, solidny produkt
Zakup konieczny dla fanów podstawowej wersji gry. Elementy wprowadzone w dodatku w fajny sposób pokazują dalszy rozwój bohaterów.
Nie spełnia moich oczekiwań :(
Od "Dzieci Żmijowego Lasu", reklamowanych jako gra w klimacie dark fantasy i horroru oczekiwałam.. no właśnie dark fantasy. Okazuje się jednak, że klimatyczna okładka i opis niewiele wspólnego mają z rzeczywistością. Sam początek historii jest w miarę w porządku, mamy jakąś tajemnicę, mamy niewiadomego pochodzenia „wężopnącza”, które zagrażają mieszkańcom miasteczka, a nasz bohater wplątuje się (zresztą całkiem nieprzypadkowo) w nieprzewidywalny ciąg wydarzeń.
Gra, mimo obecności trzech storybooków, wymaga również dostępu do aplikacji mobilnej. Mamy możliwość pytania tam bohatera o różne elementy i tutaj już następuje pierwszy zgrzyt. Ta opcja jest bardzo fajna i innowacyjna, ale kwestie naszej postaci, dostępne w aplikacji są zwyczajnie w większości infantylne i psują klimat. Zakładam, że miało być śmiesznie, jednak już na samym początku bardzo zaczęło mnie to razić. Dalej, jest tylko gorzej. Opisy i ilustracje przez pewien czas trzymają klimat, ale im dalej w las (i to żmijowy!), tym więcej rozczarowań. Dochodzimy do momentu, gdzie trafiamy w końcu na (uwaga - spoiler!) disco-kulę i wklejoną w paincie sarenkę - grafik zdecydowanie płakał rzewnymi łzami, jak projektował. I ponownie, zapewne miało to być śmieszne, ale wyszło po prostu żenująco. Zupełnie nie tego spodziewałam się po grze, reklamowanej jako „dark fantasy” i „horror”. Gdyby jeszcze ten humor był nienachalny – jak np. nawiązania do innych części „Escape Tales” w opisach przedmiotów itp., a tutaj niestety jesteśmy dodatkowo zmuszeni znosić naszego skądinąd - niegrzeszącego inteligencją - bohatera przez wiele godzin.
Szczerze, gdy udało mi się w końcu dobrnąć do zakończenia, poczułam ulgę. Dodatkowo, autorzy po zakończeniu gry oferują możliwość zapoznania się z innymi wariantami zakończeń w aplikacji. Wierzcie mi, mimo 60 zakończeń, oferowanych przez twórców, właściwie nie mam najmniejszej ochoty, aby nawet zapoznawać się z nimi w aplikacji, a co dopiero rozegrać tę grę po raz drugi. Okazuje się, że w tej wersji „Escape Tales”, gdzie liczyłam na ciekawą i mroczną opowieść, to właśnie opowieść jest najsłabszym elementem gry, bo ktoś zrobił sobie z tej gry żartobliwy pastisz RPG. A szkoda, wielka szkoda. Miałam zupełnie inne oczekiwania co do tego tytułu, tym bardziej, że nie jest to moja pierwsza gra typu Escape Tales/Ecape Room w formie karcianej/planszowej.
Dla kogo jest ta gra? Dla fanów zagadek. I także dla tych, którzy oczekują historii z przymrużeniem oka. Jeżeli liczycie na ciekawą i spójną (zarówno logicznie jak i merytorycznie) i co najważniejsze – poważną historię, to możecie się co najwyżej poważnie rozczarować.
Dobry, solidny produkt
Fajna gra, upolowana w PYLu za 100zł. Pozytywne zaskoczenie, jest to mój pierwszy kontakt z tym tytułem. Minimalna losowość i fajna mechanika przedstawiania piona po planszy która sprawia że można sobie po przeszkadzać. Rozgrywka przypomniała mi osadników z catanu pod tym właśnie względem tylko mniej losowych. Dla mnie na plus.
Raczej słaby
Nisko oceniamy dodatek - może wpływ na to miał fakt oczekiwania prawie rok na niego :( a może nasze oczekiwania były zbyt wielkie. Małe pudełeczko dodające 3 małe moduły, które można ze sobą dowolnie łączyć. Każdy z nich wnosi coś do gry podstawowej ale bez rewelacji. A to dodatkowe kości które są tzw jokerami, a to dodatkowe narzędzia czy cele punktujące. Żaden z tych dodatkowych elementów (poza kwestią wizualną nie ma się do czego doczepić) nie robi jakieś rewolucji. Coś dostajemy ale... trzeba coś odłożyć z gry podstawowej gdyż część celi się wyklucza. Nie, nie nie - jeśli jesteś miłośnikiem Sagrady tak jak my możesz się zawieść.
Jak dla mnie ideał :)
To jedna z tych gier w którą mamy ochotę zagrać zawsze :) Cudnie wykonana, wymaga koncentracji a losowość wynikająca z rzutu kostką niwelowana jest przez nasze przemyślane "ruchy". Zadaniem gracza jest takie uzupełnienie witraży z kostek zachowując zasady dobierania/dokładania kostek na planszetce gracza by zdobyć jak najwięcej punktów. Bardzo dobrym posunięciem jest fakt, że jest kilka poziomów trudności witraży do ułożenia więc spokojnie zagra mocny analityk z mniej wprawionym graczem bądź ogranym dzieckiem. Minusem są znaczniki do liczenia punktów... są tak maciupkie, że łatwo je przeoczyć/zgubić. Pozycja obowiązkowa wręcz dla osób ceniących poza wyglądem - regrywalność, prostotę zasad i przyjemność główkowania
Jak dla mnie ideał :)
Od lat to moja ulubiona gra. Świetna na nieco dłuższe sesje ze znajomymi.
Mimo dość dużej złożoności każdy z kim grałem łatwo ją przyswajał, bo gra jest bardzo dobrze przemyślana i o wielu aspektach nie trzeba non stop pamiętać (na przykład dużo rzeczy ma znaczenie tylko wtedy kiedy karta o tym jasno wspomni) i można się skupić na samej interakcji z innymi graczami.
A interakcja jest tutaj kluczowa i bardzo złożona. Najlepszy ubaw to zapraszać do gry pary i patrzeć jak ich uczucie przegrywa z żądzą zwycięstwa i mordu :).