K2 (nowa edycja)

Dobry, solidny produkt

K2 było jedną z pierwszych gier planszowych, które posiadałem w swojej kolekcji. Do zakupu zainspirowała mnie oczywiście górska tematyka. Gra okazała się bardzo interesującą pozycją, bo choć zasady są proste i łatwo przyswajalne, to sama rozgrywka wymaga sporego kombinowania. Występuje dośc spora losowość w doborze kart do gry, ale dzieki mechanizmowi odkładania 3 z 6 kart co turę można tę losowość w pewnym stopniu kontrolować. Chyba jedynym poważnym minusem jest niezbyt adekwatne oddane dobrego ducha himalaizmu poprzez zbyt dużą możliwość blokowania innych graczy w wyższych partiach góry, zwłaszcza tuż pod szczytem. Po prostu nieraz bardziej opłaca się zablokowanie komuś zejście ze szczytu i tym samym doprowadzenie do tego, że dany himalaista (pionek) przeciwnika ginie, niż przepuszczenie go i próbowanie swoich sił w kolejnej rundzie. No ale na szczęście to tylko gra ;) Poza tym jednym minusem naprawdę czuć w tej grze klimat wysokogórskiej wyprawy. Na plus - pudełko nowej edycji gry jest zmienione i znacznie bardziej dopasowane do ekstremalnej trylogii Adama Kałuży, przez co całość znacznie lepiej wygląda na półce :)

Jak dla mnie ideał :)

Moje pierwsze odczucie po kilku grach: "Już był w ogródku, już witał się z gąską; Kiedy skok robiąc wpadł w beczkę wkopaną,Gdzie wodę zbierano". Już się Tobie wydaje, że wygrałeś bo wszedłeś na szczyt pierwszy a tu nagle pogoda sie załamuje i brakuje Ci aklimatyzacji przy zejściu. Czasami nie warto się spieszyć i wejść na szczyt jako kolejna osoba. Gra z jednej strony prosta - patrząc na instrukcję - ale z drugiej strony trudna - biorąc pod uwagę, że aby wygrać trzeba naprawdę sie nakombinować.

Dobry, solidny produkt

Rozgrywka generuje duże napięcie. Jest walka o pozycje. Jest obawa o to czy pogoda pozwoli zrealizować plany i czy (co najważniejsze) uda nam się tam na górze przetrwać. Jest miejsce na ryzykowne, wręcz szalone ataki z nadzieją na łut szczęścia. Jest walka z piętrzącymi się problemami podczas ucieczki w dół w bezpieczne miejsce.

Wynika z tego, że jest klimat... i to dość przytłaczający. Jak to w Himalajach.

Zdecydowanie ta gra nie jest jak miła wycieczka na górskim szlaku w pogodny letni dzień.