Sanctum (edycja polska)

Gra może i nie jest cudem świata gier planszowych ale że znajomymi się świetnie bawimy grając w nią. Zabawny jest w niej poziom trudności. Najpierw masz miłą i w miarę spokojną podróż przez akty zabijając demony, a tu nagle w ostatecznej walce z władcą demonów prawie wszyscy giną. Polecam.

Gra przyjemna ale ma nieco dziwnie zbalansowany poziom trudności. 90% rozgrywki to radosny grind i budowanie postaci, przeciwnicy nie stanowią większego wyzwania i o ile nie gra się całkowicie bezmyślnie, to powinno obyć się bez strat punktów życia. Natomiast finałowy rozdział odbywa się według specjalnych zasad, i to już jest walka o przeżycie. Póki co grałem dwa razy (2 osoby) i w żadnej rozgrywce nie udało się pokonać Władcy Demonów (niemniej, gra w takich sytuacjach wyznacza zwycięzcę na podstawie innych czynników). Gra posiada opcję zwiększenia poziomu trudności, niestety zmodyfikowane zasady dotyczą tylko tej finałowej walki (która i tak jest trudna), a nie wcześniejszego etapu rozgrywaki (gdzie przydało by się więcej pikanterii).
Na plus: ogólnie ładne wykonanie elementów gry i bardzo ładnie wydana i ogólnie dobrze napisana instrukcja. Przyjemna mechanika budowania postaci i korzystania z jej zdolności, a także walki w oparciu o kostki, ale z pewnym polem manewru na kombinowanie (modyfikatory).
Z minusów: poza wspomnianym balansem, brak wypraski oraz trochę niejasno (przynajmniej dla mnie) opisane zasady finałowej walki - dopiero oficjalne anglojęzyczne video mi to rozjaśniło. Mała różnorodność przeciwników.
Ogólnie polecam, moja ocena to mocne 4/5.

Gra jest cudownie wykonana, grafiki zachwycają, emanują mrocznym klimatem znanym z gier diablo. Jest to wbrew moim oczekiwaniom prosta, nieskomplikowana gra. Przy zachowawczej strategii powoli dążymy do celu, ekwipujemy się i przygotowujemy na starcia z ostatecznym bossem. Gra z potencjałem, może rozwinie się bardziej przy jakiś dodatkach.