Bardzo ładna gra przygodowa.
Jeden z graczy wciela się w Johna, który chowa skarb na wyspie (po prostu zaznacza sobie miejsce kropką na swojej mapie), a nastepnie trafia do aresztu. W wyniku przesłuchiwania zdradza pewne informacje dotyczące miejsca ukrycia złota. Korzystają z nich pozostali gracze, tocząc wyścig o to, kto pierwszy odnajdzie skrzynię.
W grze bazujemy na własnej logice, trochę sobie pomagamy wymieniając informacje (a często kłamiąc w żywe oczy), bawimy się cyrklem, linijką i pisakami.
Trzeba podejmować właściwe deycyzje, bo nie mamy zwbyt wielu ruchów, a John po pewnym czasie wychodzi z więzienia i może nas pokonać, wszak dobrze wie gdzie szukać skarbu.

Jest to świetna zabawa dla wszystkich, zasady banalne, czas rozgrywki krótki, sporo emocji (wszak to wyścig) i naprawdę piękne wykonanie.

Mimo, że jestem dopiero po pierwszej rozgrywce, mogę podzielić się już wstępnymi spostrzeżeniami.

Gra wykonana w fantastyczny sposób. Piękna okładka, ładnie wykonane figurki oraz wszelkie komponenty. My graliśmy w składzie czteroosobowym i mam wrażenie, jest to optymalna liczba graczy, żeby gra było zbalansowana. W mniejszym gronie John Silver ma chyba sporo mniejsze szanse na zwycięstwo.

Fajnie przemyślana mechanika i wskazówki jakie daje John. Musi się dobrze zastanowić, w którym momencie użyć żetonu blefu, żeby za szybko, bo może za szybko się zdradzić ze swoimi zamiarami przez co inni gracze go rozszyfrują. Każdy ruch i wskazówka Johna muszą być dość starannie zaplanowane, jeżeli chce mieć on szansę opuścić więzienie. Piraci muszą uważać, żeby nie zdradzić sobie wzajemnie wskazówek dotyczących skarbu, co nie jest wcale takie proste.

Z minusów to trochę słabo widoczne mazaki na kolorowej stronie mapy (chociaż na szczęście jest druga strona o innej kolorystyce. Ciężko odpowiedzieć mi na zarzut recenzentów o niskiej dedukcji w grze, ale do tej pory nie raziło mnie to.

Dzisiaj zasiadamy do drugiej partii i zobaczymy czy zmienią się moje spostrzeżenia.