Powrót do dzieciństwa...

Pamiętam, jak 20 lat temu, wraz ze starszymi braćmi, wcielałem się z zapartym tchem w postaci z ówczesnej Magii i Miecza. Te chwilę, obok grania w różne gry RPG, wspominam chyba najlepiej z tamtego okresu i to one w dużym stopniu kreowały moją wyobraźnię.

Tym razem powróciłem do czegoś, co śmiało można nazwać wiernym odzwierciedleniem swojego przodka, a mianowicie gry Talisman Magia i Miecz. W momencie pisania tej recenzji, mam już prawdopodobnie rozegranych około 50 partii i ta gra wciąż potrafi zaskakiwać, a sposób interakcji z innymi graczami i tego jak można sobie wzajemnie pomagać, lub przeszkadzać jest naprawdę wyjątkowy.

Wykonanie też jest jak dla mnie świetne. Figurki mają sporo detali, karty są z przyjemnymi dla oka ilustracjami, a sama mapa solidnie i ładnie wykonana.

Nostalgicznie podsumowując, jak dla mnie ideał.

Uwielbiam Talisman jeszcze od czasów Magii i Miecza, a w szczególności Kosmicznej Otchłani.
Jednak jest to gra sprzed rewolucji i bardzo to czuć. Mechanika opiera się wyłącznie na rzutach kośćmi, bardzo łatwo od razu stracić postaci i przez resztę rozgrywki być smętnym ogonem dla reszty.

Gra jest wykonana bardzo dobrze, zarówno graficznie i jakościowo, więc udaje nowoczesny produkt.

Moim zdaniem warto spróbować, ale najlepiej wypożyczyć lub u kogoś - bardzo łatwo się odbić. Niemniej jak podpasuje to zapewni furę zabawy :)

Talisman to gra dla średniozaawansowanych planszówkowiczów. Fajna mechanika, średnia losowość. Duża interakcja między graczami, a dokładniej jeżeli planujesz grać w Talisman bez atakowania innych graczy, to z góry jesteś przegrany. Fajnie wykonane figurki i elementy gry. Niestety słaby balans postaci. Są postacie tzw. overpowered jak np. Czarownica, która ma masę specjalnych zdolności i potrafi każdego wroga zjeść na śniadanie, natomiast z drugiej strony taki Elf, którym nikt nie chce grać i ma beznadziejne specjalne zdolności uwarunkowane głównie od tego czy jesteś w puszczy, czy nie, a wiadomo małe prawdopodobieństwo, że będziesz w tej puszczy non stop przebywał. Bardzo słabo napisana instrukcja. Bez FAQ i dodatkowych wyjaśnień na BGG praktycznie nie wiesz, czy grasz dobrze, czy też nie. Fajnie mieć w grupie grających osobę, która ogarnia komplet zasad, FAQ i wyjaśnień w Internecie. Na pewno fajna gra na imprezę dla większej liczby osób. Mocne 3+/5

Jak dla mnie świetna gra, w końcu mam własny egzemplarz, czas na dodatki

Talisman, kultowa gra. Nie wdając się w szczegóły, ilość bohaterów w podstawce jest wystarczająca na wiele rozgrywek (choć jak zwykle po jakimś czasie chce się czegoś nowego - co oferują dodatki). Karty przygód i zaklęcia - tu polecałbym w niedługim czasie dokupić któryś z tańszych dodatków, po prostu tych kart robi się za mało w trakcie naprawdę długiej rozgrywki

Talisma sam w sobie jest bardzo dobrą grą, aby zacząć przygodę z planszówkami. Po kilkunastu grach warto pomyśleć nad kupnem dodatków, na pewno urozmaicą grę. Nie warto się zastanawiać nad zakupem, jest to produkt obowiązkowy.

Jeśli jesteś początkującym graczem i chcesz kupić grę za ponad 200 zł- droga wolna. Jeśli jednak szukasz głębszej rozgrywki, ciekawej fabuły, rozbudowanego systemu rozwoju postaci- Talisman nie jest najlepszą opcją.
Gra, mimo że jest klasyką, nie oferuje na tyle dużo by utrzymała się na stołach graczy, mających do wyboru dużo więcej ciekawszych, dopracowanych tytułów. Talisman kuleje przez słabą fabułę( precyzując: jej brak), chorobliwie wszechobecną, nieuzasadnioną losowość oraz powtarzające się wydarzenia( w talii są tylko 104 karty!). No i gra pod koniec, często ponad 3,5 godzinnej rozgrywki, ogranicza się do farmienia trofeów na potworkach, które nic nie są nam w stanie zrobić.
Po prostu już nigdy nie będę chciał usiąść do tej gry...

Bez dodatków: w zasadzie kręcimy się w kółko jak w Monopoly i ciągniemy karty. Z dodatkami gra zyskuje dużo na interakcyjności, gracz może zacząć podejmować decyzje bardziej skomplikowane niż idź w prawo/idź w lewo. Jednak nie każdemu uśmiecha się inwestować pokaźną sumę w dodatki do gry, która w podstawowym wariancie nie powala. Trzeba jednak przyznać, że gra jest bardzo przystępna, spokojnie może grać w nią nawet 9-latek

Świetna gra, losowość, interakcja, wspólne spędzanie długich godzin przy tej grze planszowej to mega frajda. Gra epicka, każdy powinien w nią zagrać i mieć na szafce ze swoją kolekcją gier planszowych.

Klasyk, którego albo się kocha albo nienawidzi, nie ma nic pomiędzy. Mimo, iż nie grałam za dzieciaka i tak sprawia przyjemność - podebranie komuś fajnego przedmiotu albo ostatniego żetonu siły ze źródełka zawsze cieszy. Trzeba mieć w pamięci, że wraz ze zwiększającą się ilością graczy rozgrywka wydłuża się do nieprzyzwoitych poziomów. Chcąc rozegrać partyjkę we 4-5 osób musimy zarezerwować cały wieczór, a i tak niekoniecznie uda nam się zakończyć przed północą. W zestawie dostajemy masę figurek do pomalowania i kilo kart do zakoszulkowania - a to raptem podstawka! Im więcej dołożymy (oczywiście w ramach powierzchni dostępnego stołu) tym ciekawiej się robi. Polecam, zwłaszcza po dokupieniu paru dodatków - można sobie w ramach relaksu poturlać i pobić znajomych, bez większego wytężania mózgownicy.