To nie jest trudna gra, to bubel w który nie można wygrać o ile gra się zgodnie z zasadami. Po kilku misjach kiedy w grze pojawiają kontrataki, misje poboczne a wrogowie są bardziej zaawansowani gra osiąga poziom trudności nie do przejścia. Instrukcja jest napisana na zasadzie siekanej kapusty, każdy aspekt zasad jest opisywany w czterech albo i pięciu miejscach. Jeśli komuś mogę ją plecić to osobom lubiącym opracowywać własne zasady.

Doskonała uniwersalna gra, która nie wymaga stołu a to oznacza możliwość grania na:
-nudnych kursach
-bezsensownych zebraniach
-przydługich wykładach
-wszelkich męczących masówkach
Polecam również do poczekalni, pociągów, autobusów itp.
Gra jest doskonałą alternatywą dla „pstrykania” na smartfonie.
Duża regrywalność, brak jednej skutecznej strategii i możliwość grania z drugą osobą; konfrontacyjnie lub kooperacyjne.

Świetna prosta gra dla dzieci i dorosłych. Idealna do wciągania w nasze hobby. Piękne ilustracje zachęcające do rozgrywki i jedna duża wtopa twórców gry….. Miód powstaje z nektaru a nie z pyłku jak sugeruje gra.

Dobry dodatek do bardzo dobrej gry. Wprowadza urozmaicenie polegające na werbowaniu gangsterów „z miasta” (a nie z rodziny) którzy posiadają dodatkowe umiejętności potrafiące nieźle „ztwistować” rozgrywkę.

Do dyspozycji mamy tylko 7 misji i ostatnia kończy się na styczniu 1941 r, czyli przed najważniejszymi wydarzeniami w wojnie podwodnej. Gram na macie bo trójwymiarowy model to taki „klekotek”, Gra łatwo mogłaby nawiązywać do dowodzenia okrętami podwodnymi innych państw ale do wyboru mamy tylko niemieckiego uboota. Czuję się zawiedziony na zasadzie „wesprzyj projekt i wypchaj się”.