Wędrujące wieże

gra super. Z 7letnim synem gramy i jest frajda.
Ale instukcja polska jest zla. Po prostu zła. Gra jest prosta a tłumacz w nią nie grał i przetłumaczył bez sensu. Dużo niejasności przy przesuwaniu zamku i końcu gry. Musiałem przeczytać w necie angielską instukcję aby zrozumieć jak grać prawidłowo.

Bardzo fajna strategiczna gra z elementem losowości w momencie "posiadania ręki" i zagrywania kart z niej. Zdarzają się momenty gdzie żaden ruch dostępny z kart z ręki nie ma większego sensu i trzeba ją całą wymienić.
Świetny "utrudniacz" z przesuwaniem się zamku oraz interakcja w postaci zamykania czarodziejów w wieżach.
No i same czary wprowadzają dosyć ciekawe urozmaicenie do gry. Bardzo ograniczone używanie zgodne z liczbą kolb eliksiru, a efekt może utrudniać rywalowi grę, albo po prostu nam ułatwić (polecam to pierwsze :D).

Jest dużo frajdy nawet w grze dla dwóch osób. Gra jest naprawdę szybka i dynamiczna.

Elementy z których zbudowane są same wieże mogłyby być chociaż minimalnie lepsze - teraz przy składaniu wież można już rozwarstwić karton - wszystko wchodzi na wcisk, a warstwy bardzo łatwo naruszyć.

Na wyraźny plus możliwość przechowywania wszystkiego w postaci złożonej (poza torem, który trzeba składać każdorazowo), więc tak realnie - składamy raz i gramy aż się nie rozwali :D

Zaczynamy od złożenia toru, a następnie kładziemy go na środku stołu. Na polu startu umieszczamy zamek kruków. Na pierwszych 9 polach należy postawić na przemian, 9 wież. Czary „Przesuń czarodzieja” i „Przesuń wieżę” kładziemy obok toru ruchu. Wszystkie kart ruchu tasujemy i rozdajemy po 3 zakryte każdemu z graczy, a pozostałe kładziemy zakryte wewnątrz toru. Kość kładziemy tak, aby każdy mógł do niej sięgnąć. Wybieramy pierwszego gracza i kładziemy przed nim znacznik pierwszego gracza. Każdy wybiera swój kolor i bierze odpowiednią ilość pionków czarodziejów i żetonów kolb (ich liczba zależy od ilości graczy). Następnie należy przygotować czarodziejów, umieszczając pionki na wieżach. Jak skończymy, jesteśmy gotowi do gry.
W swojej turze gracz wykonuje 2 akcje. W pierwszej zagrywamy kartą ruchu z ręki, umieszczając ją odkrytą na stosie kart odrzuconych i patrzymy, co ona nam daje. W drugiej robimy to samo co w pierwszej.
Gra kończy się, kiedy 1 z graczy napełni wszystkie kolby magicznym eliksirem i umieści swojego ostatniego czarodzieja w zamku kruków. Wtedy należy dokończyć bieżącą rundę. Wygrywa osoba, która umieści swojego ostatniego czarodzieja w zamku kruków jako pierwsza. Jeśli podczas ostatniej rundy kilkoro graczy umieści swojego ostatniego czarodzieja w zamku kruków, wygrywa gracz, któremu zostało więcej żetonów napełnionych kolb.
Istnieje również wariant gry drużynowej (wszystko dokładnie znajdziecie w instrukcji online na stronie Wydawnictwa Rebel).

Przygotowanie do gry może nie jest banalne, ale nie jest jakoś bardzo skomplikowane, tak samo, jak i zasady. Dzięki jasnej, czytelnej i dobrze skonstruowanej instrukcji nie ma najmniejszego problemu ze zrozumieniem, o co w niej chodzi.

Nam gra się spodobała, a każda rozgrywka dostarczyła sporą dawkę zabawy. To gra wymagająca od nas myślenia, kombinowania, budowania własnej strategii. Jednocześnie dobrze ćwiczy pamięć.

Wizualnie gra według mnie jest ładna, a do tego jej elementu są wysokiej jakości. Są z grubszego kartonu, a to sprawia, że nie zniszczą się szybko. Grafiki są ciekawe, przyciągające wzrok, zachęcające do grania.

Opakowanie średniej wielkości, nie zajmuje zbyt dużo miejsca, a to dla mnie dość ważna sprawa. Gier mam dużo, miejsca na nie niekoniecznie, więc wolę, kiedy nie mają wielkich opakowań (szczególnie że często jest tak, że połowa pudełka zostaje pusta).

Wędrujące wieże to moim zdaniem ciekawa gra z ładnymi, wysokiej jakości elementami. Ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - kobieta