Gra początkowo wydaje się niezła, ale po kilku rozgrywkach (dwuosobowych) dostrzegliśmy pewną bardzo niesympatyczną cechę - gra się dobrze tylko jednej osobie. Prawie zawsze jest tak, że jeden gracz szybko rośnie w siłę, walczy i bez oporów pokonuje nawet ciężkie potwory, a drugi z zazdrością czeka, aż będzie takim "wypasem" jak pierwszy. To subiektywne odczucie, bo różnica między możliwościami graczy nie była wcale duża, ale gra w której dobrze bawi się tylko jedna osoba nie zasługuje na więcej niż 3/5. W końcu to subiektywne odczucia też psują frajdę gry.

Ktoś napisał w komentarzach poniżej, że przy każdym ruchu trzeba się zastanawiać, co teraz wybrać - którą kartę kupić albo którego potwora atakować. Moim zdaniem to nonsens - może na samym początku przy budowaniu talii to jest dość ważne, ale to jest kwestia kilku pierwszych tur. Potem wybór jest już zazwyczaj zdeterminowany (najsilniejszy bohater/potwór, którego się uda pokonać lub który mi nie zaszkodzi, jak przegram).
Poza tym niebardzo widzę sens w tym, że pokonany wróg ucieka wgłąb lochu (tj. na spód talii), a gracz w zasadzie nie ponosi konsekwencji poza straconą turą.

A teraz grę pochwalę jeszcze ;) Grafiki na kartach i w instrukcji są rewelacyjne; autor(zy) ilustracji naprawdę spisali się na medal, warto w ogóle wejść na portfolio i pooglądać inne grafiki - coś niesamowitego. To tworzy klimat, którego w opisach nie ma zbyt wiele, więc tym bardziej to ważne.

No i pudełko... Zupełnie niezrozumiale tak duże, zupełnie niezrozumiale rozmieszczone ma otwory... Natomiast nie zgadzam się z opiniami, że separatory są bez sensu. Moim zdaniem są świetnym rozwiązaniem, dużo mi ułatwiają segregację kart, może nie na stole, ale w pudełku jasno widać, gdzie się co zaczyna, a gdzie kończy. Ale fakt faktem - mogłyby wyglądać inaczej niż rewersy wszystkich kart. O, właśnie - po co PD mają rewers? To tylko miesza.

Trzeba jeszcze zwrócić uwagę na karty (a raczej ich wykonanie). Są wykonane zupełnie nieprzejrzyście. Niby różnią się kolorem, niby są opisane, ale ta różnica w kolorze jest zastosowana w tak mało istotnym miejscu i tak mało wyraźna jest, że nie wnosi nic. Długiego czasu trzeba, żeby przyswoić sobie, która wartość na karcie oznacza którą statystykę. Mało tego - ilość zdobień i bajerków (które są swoją drogą ładne) jest tak przytłaczająca, że zamydlają one obraz jeszcze bardziej. Można to było zrobić lepiej.

Gdyby to nie kosztowało 50 zł, to bym się nie skusił. Generalnie gra nie jest jakoś porywająca - od czasu do czasu można zagrać, ale nie jest to supermocny tytuł. Instrukcja jest koszmarna - gra w sumie nie jest skomplikowana, ale instrukcja jest tak napisana, że sprawia wrażenie gry niesamowicie zawiłej. Dodatek na końcu dotyczący poszczególnych kart i ich działania jest słaby - nie ma w nim w zasadzie informacji o jakichś szczególnych przypadkach, które mogą wystąpić przy zastosowaniu tej karty, jest tam raczej innymi słowami ujęta treść samej karty. Podsumowując - instrukcja jest napisana tak, że w dalszym ciągu nie mam pewności, że gramy według reguł przewidzianych przez autora. Cóż.
Jeśli chodzi o samą rozgrywkę, to jest trochę nudnawa. Mamy do wyboru tłuc potwora albo iść na zakupy. Wybieramy akcję, robimy swoje, gra następny. Czasami po prostu nie ma czym bić, to przeciwnik zwija nam sprzed nosa wartego zgarnięcia potwora i w zasadzie na tym kończy się interakcja. Tutaj każdy gra swoje - w momencie, w którym gracz rozgrywa swoją turę, pozostali nawet niezbyt mu patrzą na ręce, bo myślą nad własnymi ruchami.
Inna sprawa, że jak zbieramy pokonane potwory do swojej talii (to niby ma być dla nas przywilej, bo za nie są punkty), to pod koniec gry one nam zaczynają przeszkadzać gdy jest ich dużo, bo po pokonaniu większość z nich nic nie wnosi, więc są to puste, zajmujące rękę karty.
Podoba mi się natomiast to, że każda partia jest inna i te karty w różnych zestawieniach działają trochę inaczej. Trochę szkoda tylko, jeśli się trafi na młot bojowy, ale kapłana nie ma w grze.
Kamień Gromu wciąga, jak już się do tego siądzie, przebrnie przez zasady (i rozłożenie gry...), to nawet nie wiadomo, kiedy tyle czasu uciekło, co jest moim zdaniem zaletą.
Generalnie gra dużo zyskuje, jeśli gra się w wariant jednoosobowy. Dodaje on dynamizmu - potwory nie czekają grzecznie w lochu, aż ktoś przyjdzie je zatłuc, tylko za każdym razem, kiedy damy im trochę spokoju, wychodzą, żeby atakować wioskę, a to zmusza do podejmowania innych strategii. Szkoda, że autor nie pomyślał nad zastosowaniem tego pomysłu w oryginalnej grze. Próbuję to teraz zaadaptować do gry wieloosobowej, ale jeszcze nie wiem, jak to do końca rozwiązać. Wydaje mi się, że taki zabieg dużo wniesie.

Niezła gra, zdecydowanie warta swojej promocyjnej ceny.
Średnio przygodowa, bo raczej tylko liczymy kasę, albo siłę walki.
Ale ma jakiś klimat, w przeciwieństwie do wielu podobnych mechanicznie gier.
Ilustracje mi pasują.
Regrywalność średnia, nie jest to gra na cotygodniowe spotkania.

Prosto, brzydko i przyjemnie. Łatwa mechanika, przyjemna rozgrywka popsuta przez paskudne wykonanie kart a to karcianka przecież. Niby przygodowa choć z przygodami ma niewiele wspólnego, wszystko za to z ekonomią i liczeniem, dlatego jeżeli chcecie kupić kamień gromu, polecam po pierwsze czekać na kolejną edycję (będzie naprawdę piękna) oraz spodziewać się gry innego typu niż ten reklamowany.

Gra dobra, szczególnie z tego względu, że można ją sobie modyfikować. Jest to raczej konieczne, gdyż dosyć szybko się ją ogarnia i może się znudzić. Jakość kart mogłaby być lepsza.

Nie zla rozrywka za taka cene! Szkoda ze nic nie slychac o dodatkach w jezyku polskim.
Nadal mozna w tej atrakcyjnej cenie znalezc "Kamien gromu" w polsce.