Yuycia - recenzje

Gra, która w pierwszej chwili może odstraszyć mnogością zasad i frakcji, ale po zagłębieniu się rozkochuje. Każdą ze stron gra się zupełnie inaczej, a dopiero po poznaniu wszystkich przez wszystkich współgraczy zabawa się tak naprawdę zaczyna. Ludzie zastawiają pułapki, wchodzą w sojusze, odbijają sobie polany... Porządnie zrozumienie Roota wymaga rozegrania paru partii, przy czym niestety nowicjusz nie ma większych szans pokonać kogoś z grą obytego, przynajmniej puki nie nabierze doświadczenia. Dodatkowym atutem Roota są elementy - planszetki ze skrótem zasad dla każdej frakcji, urocze meeple i masa kart o grafice wprost z komiksów. Z wad wymieniłabym nieprecyzyjną instrukcję - w grze dołączone są aż 2 i mam wrażenie, że w niektórych punktach sobie przeczą. Mimo to absolutnie polecam - nie bójcie się tej gry, dajcie szansę!

Zasady bardzo proste, ale same układanki wymagają sporo koncentracji i myślenia przestrzennego, zwłaszcza gdy pojawia się więcej warstw. Co ciekawe, zazwyczaj można je rozwiązać w inny sposób niż podają z tyłu karty - zawsze cieszy mnie, gdy wpadnę na inne rozwiązanie niż zasugerowano. Dobre na trenowanie mózgu.

Zakupiłam w uszko, nie żałuję chociaż zaskoczył mnie wzrost poziomu trudności - zwłaszcza przez usuniecie miejsc, gdzie postacie się leczyły. Nie polecam na początek, raczej grupkom, które ograły już podstawkę i kilka dodatków i brakuje im teraz adrenaliny. Same karty artefaktów bardzo mi się spodobały, a pomysł z losowaniem mieszkańców i stawieniem terenów uważam za bardzo ciekawe. I tylko to czekanie w trakcie rozgrywki, kto wyciągnie kataklizm i popsuje całą misternie rozbudowywaną planszę...

Klasyk, którego albo się kocha albo nienawidzi, nie ma nic pomiędzy. Mimo, iż nie grałam za dzieciaka i tak sprawia przyjemność - podebranie komuś fajnego przedmiotu albo ostatniego żetonu siły ze źródełka zawsze cieszy. Trzeba mieć w pamięci, że wraz ze zwiększającą się ilością graczy rozgrywka wydłuża się do nieprzyzwoitych poziomów. Chcąc rozegrać partyjkę we 4-5 osób musimy zarezerwować cały wieczór, a i tak niekoniecznie uda nam się zakończyć przed północą. W zestawie dostajemy masę figurek do pomalowania i kilo kart do zakoszulkowania - a to raptem podstawka! Im więcej dołożymy (oczywiście w ramach powierzchni dostępnego stołu) tym ciekawiej się robi. Polecam, zwłaszcza po dokupieniu paru dodatków - można sobie w ramach relaksu poturlać i pobić znajomych, bez większego wytężania mózgownicy.

Jaszczury z miejsca stały się moją nową ulubioną frakcją, która niepilnowana potrafi bardzo szybko przegonić resztę. Kompania rzeczna wydaje się niewinna i przydatna, dopóki na koniec gry nie okaże się, że z nienacka wygrywa bo wszyscy z nią handlowali. Mechaniczny markiz jeszcze do wypróbowania. Podoba mi się możliwość wprowadzenia drugiego wędrowca.
2 nowe plemiona wprowadzają sporo możliwych konfiguracji do gry, a generalnie im więcej ludzi bierze udział - tym bardziej walka idzie na noże, polany przechodzą z rąk do rąk, tworzą się sojusze i potem są wąty : bo ty mi zabrałeś /zniszczyłeś /zbiłeś.... Wspaniała gra na pokłócenie się ze znajomymi. Absolutnie polecam tym, których nie odstrasza podstawka.

Szczerze mówiąc niezbyt mi się spodobała - granie w nią to jak układanie pasjansa na 2 osoby. Aż zerknęłyśmy na filmik z rozgrywki, bo myślałyśmy, że coś źle robimy, tak mało imponujące to było. Niestety, nie polecam.

Wciągająca, miny nowicjuszy gdy próbują sobie przypomnieć co zrobić z narwalem cudne. Kogoś, kto nie lubi gier na szybkość gra zmęczy, ale reszta będzie się bawić dobrze. Uprzedzam jednak - po rozgrywce bolą ręce i pojawiają się oskarżenia o wprowadzanie innych w błąd XD

Pierwszy z małych dodatków które zakupiłam, dokłada dużo zaklęć, które w końcu stają się interesujące i pozwalają namieszać innym. Figurka żniwiarza jakoś niewiele razy się ruszyła, ale zdecydowanie podniosła ciśnienie osobie, która przy spotkaniu z nią wyrzuciła 1 -niech żyją punkty losu. Nowe postaci nie porywają, ale też nie kłują. Moim największym problemem jest fakt, że insert w pudełku jest zrobiony bez sensu - za mała przestrzeń na elementy, zakoszulkowane karty uniemożliwiają domknięcie! A wystarczyłoby zrobić większe wgłębienie a mniejszą górkę... Ogólnie dałabym 4/5

Ciekawy dodatek, który dorzuca garść ptaków ze znajomym wyglądem i niekiedy zaskakującymi umiejętnościami, nowe cele (

O ile gra początkowo wywołała we mnie niepewność ilością elementów, o tyle okazało się, że pierwszego dnia spędziłam nad nią 5 godzin, rozgrywając partię za partią i bawiąc się coraz lepiej. Zasady nie są wbrew pozorom mocno skomplikowane, a wyważenie między strategią i losowością wydaje mi się w sam raz. Wydanie jest cudowne, zarówno karty, wieża do kości, same kości (swoją drogą zaskoczył mnie ich rozmiar i fakt, że są drewniane) jak i jajka cieszą oko i zmysł kolekcjonerski. Cieszy mnie też mała ściąga na boku pudełka, pokazująca jak poukładać elementy, by ładnie się zmieściły. Duża ilość ptaków sprawia, że można rozegrać kilka partii bez powtarzających się osobników na planszy - w połączeniu z losowaniem celów na daną rundę wprowadza to znaczną regrywalność i możliwość kombinowania. Z całego serca polecam, zwłaszcza jeśli ktoś ma możliwość kupić pakiet ornitologa - gra daje masę radości, można zarówno pomyśleć jak i się zrelaksować. Zalecam jednak trzymanie kotów z daleka od tacek z jajkami.

Dobrze się sprawują, korzystam do Talismana. Problematyczne bywa to, że niemal podwajają grubość karty, przez co grubszy stos ciężko ustawić tak, by się nie rozleciał i niekiedy niełatwo upchnąć je z powrotem w pudełku. Nie zacierają kolorów, solidne, odporne na resztki jedzenia na palcach - kupuję regularnie.

Pomysłowe kalambury, które wymagają odrobiny abstrakcyjnego myślenia - im więcej osób tym zabawniej się gra, zwłaszcza że ludzkie skojarzenia potrafią biegnąć zupełnie różnymi torami. Gra jest luźna i niezobiowiązująca, idealna na piknik czy imprezę - dodatkowo nie trzeba bać się o karty, które wydają mi się nieco odporniejsze niż klasyczne tekturowe. Polecam!