Szybka łatwa, emocjonująca. Gateway do planszówek.

Protoplasta Unmatched z Polski? I na tym możemy zakończyć recenzję;-) Mózgi się pocą w próbach docieczenia, co ten drugi ma jeszcze w łapie - czy mi strzeli, czy mi walnie, czy mnie pogryzie, czy mi ucieknie. Napięcie jak w MindBugu, bo grać trzeba, przeciwnik tupie nogą, więc gramy i popełniamy błąd - ale zaraz jest rewanż, albo wyciągamy na stół wersje Smok i krasnoludy i robimy mix postaci - nie tak intuicyjny, jak w Unmatched, ale nestorom rodu wybacza się wiecej;-)

Świetna gra do grania rodzinnego. Komponentowo najwyższy poziom. Dużo lepsze od serii KIng- i Queendomino, chociaż trudniejsze. Za to zabawy o wiele więcej!

Abalone działa jako współczesne szachy, pozornie nudniejsze, bo figury takie same;-) Ale głębia tej gry potrafi wciągnąć! Co istotne, fory mają w niej szachiści, a masę radochy warcabiści - którym się nawet nie śniło, że można tak genialnie prosto wprowadzić dynamikę bierek na planszy. Gra łączy pokolenia szachisto-warcabistów ze współczesnymi planszówkowiczami, a gdy dodać historię powstania tego tytułu - wychodzi na to, że to idealny przykład tego, czym są gry planszowe.

Kapitalny tytuł do grania solo. Nie udawany, ale taki z premedytacją. Reszta może stać obok i podziwiać - i jako taki tytuł sprawdza się idealnie;-)