Tytuł nie należy do najłatwiejszych ale przy odrobinie szczęścia i logiki da się pojąć wszystkie zasady... a później to już czerpanie samej przyjemności z gry. Polecam

Świetna mechanika zmuszająca do ciągłego kombinowania i obserwowania przeciwników. Nietypowe punktowanie powoduje, że zmienia się zupełnie podejście do gry - w przeciwieństwie do wielu innych eurogier rozwój nie daje punktów, a jest tylko wsparciem do działań punktujących. Mocno wyczuwalny problem "krótkiej kołderki" zmusza do ciężkich wyborów :)
Generalnie gra na 5, a jeśli ktoś ma zacięcie i pomaluje koła, to grywalność jeszcze bardziej rośnie!

Bardzo dobra gra - na 4 osoby chodzi wyśmiencie. Przepięknie wykonane komponenty - głównie kolorowa zalaminowana plansza z plastikowymi zębatkami. Bardzo kolorowa, wiele opcji dojścia do zwycięstwa. Może trochę za mało surowców ale po niewielkich modyfikacjach zasad - gra idzie jak z płatka :)
Polecam bardzo

Bardzo ciekawa gra, z racji na swój nietypowy charakter rozgrywki. Uzycie kół zębatych miało być ucieczka od rzutu kośćmi i to jest naprawde dobre rozwiązanie.

Praktycznie dla każdej liczby graczy, rozgrywka jest świetną zabawą, ale zdecydowanie ich maksymalna liczba sprawia, że gra staje sie trudniejsza i mniej przewidywalna. Złozonościa porównałbym ją do gry w warcaby, po poznaniu prostych zasad możemy smiało próbować odgadnąć ruchy przeciwnika i tym skuteczniej planować swoje ruchy. Calośc uwydatnia praktycznie zerowy czynnik losowy (chyba tylko ustalenie rozpoczynającego gracza można za taki uznać). Oczywiście wcale nie musimy się aż tak bardzo do tego przykładać, można się całkiem dobrze bawić grając na luzie i w 2 osoby.

Gra wydaje się dobrze przemyślana, chociaż po kilku rozgrywkach widać już, że są rozwiązania lepsze i gorsze, w szczególności wyglada na to, że nie wszystkie scieżki technologiczne sa tak samo dobre. Maksymalna liczba graczy (= 4), tez nie należy do atutów tej gry, ale ta sprawe rozwiązuje dodatek.

Gre polecam tym, którzy lubia wytężać szare komórki i chcą uciec od standardowej rozgrywki z użyciem kości do gry:)

Pytanie odnośnie zasad.

Jak interpretujecie zasady odnośnie drugiego poziomu rolnictwa? Czy jeśli na Palenque jest kukurydza, ale jest przykryta drewnem, to ta technologia także uprawnia nas to wzięcia kukurydzy, bez konieczności palenia drewna oraz bez brania samego znacznika kukurydzy? Czy może ma to zastosowanie tylko w momencie, kiedy tego znacznika już tam faktycznie nie ma, nawet pod znacznikiem drewna?

Cudowna plansza! Na dzień dobry się zacząłem zachwycać drobiazgowością i kunsztem wykonani kół zębatych, które chodzą idealnie. Jak małe dziecko bawiłem się planszą niczym helikopterem. :P
Na sam początek mamy bonus w postaci puzzli ( z planszy), więc dwie gry w jednym. :P 7 elementów? Wybaczcie ciężki żarcik. :P
Mechanika zadowalająca. Dużo używania mózgownicy i planowania naprzód. Pierwsze rozgrywki tak na prawdę wprowadzają graczy w głębsze poznanie możliwości gry. Grając w Tzolk'in'a musisz zdawać sobie (niestety) z tego sprawę, że nie osiągniesz wszystkiego. Osiągniesz tylko część i to pewnie nawet nie do końca na tyle ile planowałeś.
Gra się kończy strasznie szybko. Ten pełny obrót koła nadchodzi niespodziewanie jak zniknięcie majów. Trzeba się przygotowywać do karmienia od samego początku gry i nie można tego zaniedbywać.
Jak dla mnie dobry euro-sucharek. Do takich gier nie siada się z osobami, które lubią dużo pomóżdżyć, bo klasycznie psują grę zatapiając się w rozkminie dziesiątek możliwości.
Bardzo gorąco polecam. :)

Gra jest naprawdę przednia :D

Sporo główkowania. Oczywiście można w to też pograć na luzie, robiąc nieco losowe ruchy, ale chyba więcej zabawy przynoszą próby przewidzenia gry o kilka ruchów do przodu.

Pierwszy raz kupowałem grę u Rebela i... jestem bardzo zadowolony :)

Dla mnie gra idealna. Uwielbiam myślenie na kilka ruchów do przodu i przewidywanie zagrań przeciwników. Gra wymaga główkowania (wiele akcji do wyboru), ale nie jest skomplikowana. Wymagająca, ale nie trudna. Najlepiej w 4 osoby :)

Świetna gra, nowatorska mechanika, dużo kombinowania. Polecam planszówkowym wyjadaczom, osobiście uważam Tzolkina za najbardziej mózgożerną gierkę w jaką grałem, gdyż trzeba przewidywać ruchy czasem i na 4-5 tur do przodu, liczyć ile przesuną się dane koła etc. Na pewno jeśli zagracie z kimś doświadczonym, będziecie mocno w plecy, bo dopiero po kilku partiach ogarnia się możliwości, combosy i strategie. Niemniej bardzo fajna gierka, polecam.

Pierwsze wrażenie po spojrzeniu na planszę - uuaauuu,ale fajne koła zębate! Dalej przychodzi kolej na poznanie zasad i muszę zaznaczyć, że po wcześniejszym zapoznaniu się z opiniami o grze spodziewałam się znacznie trudniejszych. Tymczasem miłe zaskoczenie - mechanika łatwa do opanowania i intuicyjna. W swojej turze kładziemy albo zdejmujemy robotników (odpowiednio płacąc za to lub zyskując różnorakie korzyści). Tak więc stosunkowo proste zasady, ale niekonieczne prosta gra - trzeba zaplanować sobie, co chcemy robić w całej partii, patrzeć zawsze kilka tur do przodu (żeby np. nagle nie okazało się, że musimy zdjąć któregoś z robotników, których wcale nie mieliśmy zamiaru zdejmować, bo nie mamy żadnego wolnego do postawienia). Każda decyzja ma znaczenie, bardzo ważny w rozgrywce jest upływający czas (mierzony obrotami kół).
Generalnie: Jest to gra wymagająca myślenia z niemalże całkowitym brakiem losowości, co czyni ją jedną z moich ulubionych pozycji.