Ticket to Ride: Europe to chyba najlepsza familijna gra planszowa, w jaką grałem. Zasady są proste i można je szybko wytłumaczyć. Rozgrywka nie trwa bardzo długo - nietrudno w nią zagrać dwa albo trzy razy z rzędu w jeden wieczór. Punkty w grze zdobywa się łącząc wskazane przez wylosowane karty miasta. Niestety tych losowych tras jest dość mało, więc po kilku rozgrywkach staje się dość oczywiste, które miasta próbują połączyć inni gracze. W związku z tym uważam, że niemal obowiązkowe jest przy tej grze zaopatrzenie się w dodatek Europa: 1912, który między innymi znacznie zwiększa liczbę tras.

Grę kupiłem jako prezent i już zazdroszczę obdarowanemu.
Nie dziwi mnie, że gra zbiera tyle pochlebnym recenzji.

Świetna gra towarzyska nawet dla największych malkontentów :) Zasady proste, jedna dwie gry i wszyscy się wkręcają na dobre. Zawsze jest lekki problem z wytłumaczeniem tuneli na początku ale to mały problem. Najczęściej wybierana gra kiedy zbieramy się razem z przyjaciółmi. Prawdziwa zabawa zaczyna się po 4-5 grach jak już wszyscy załapią jak się podlicza punkty i zaczyna się prawdziwa kombinacja :)

Gorąco polecam !

Najczesciej rozkladana gra i nabardziej lubiana. Z zona rozegralem we dwojke ponad 100 rozgrywek w wiekszym gronie tez sporo i ona sie nigdy nie nudzi :). po kilkdziesieciu rozgrywkach na pewno obowiazkowy dodatek :)

Świetna gra, mam do niej duży sentyment. Dobra zarówno dla niegrającej rodziny, jak i dla bardziej ogranego towarzystwa. Solidne wydanie, kolorowe karty i pociągi. Ciekawym urozmaiceniem wersji USA są tunele i promy (w efekcie możemy zdobyć np. 42 punkty za jeden odcinek!), dlatego też wolę wersję Europe. Troszkę denerwująca jest losowość - choć znikoma, czasem za bardzo (moim zdaniem) wpłynie na grę. Zdarzyło mi się grać taką partię, że brat wylosował 3 praktycznie pokrywające się trasy do zbudowania, przez co reszta nie miała zbyt wielkiego pola do popisu przy kilku skrajnie różnych biletach. Ale takie partie zdarzają się skrajnie rzadko, bo biletów do wyboru jest na prawdę dużo, więc nie uważam tego za wadę gry.

Co tu dużo gadać, klasyk. Jedna z najlepszych gier dla początkujących, ze względu na bardzo niewiele zasad, dużą i ładną planszę, jasny system liczenia punktów oraz nieagresywną interakcję między graczami. Dobra zarówno dla osób które dużo kombinują podczas gier, jak i dla tych które planują co najwyżej jeden ruch do przodu.

+ solidne, ładne wykonanie
+ proste zasady, w sam raz dla początkujących
+++ są modele .stl niektórych elementów i można sobie dodrukować np. dworce!!!! :D:D
~ wagoniki mogą łatwo się pogubić

Ja również tak jak Mickq13 żałuję, że tak długo zwlekałem z zakupem tej gry. Słyszałem o tej grze już nie raz – zawsze same pozytywne opinie – ale jakoś zawsze wybieraliśmy jakąś inne gry. Do czasu, aż na Targach gier wypożyczyliśmy z żoną Wsiąść do Pociągu. Już podczas pierwszej rozgrywki stwierdziliśmy, że musimy mieć tą grę. Jeśli ktoś się jeszcze wacha to mogę tylko powiedzieć – nie ma co czekać Świetna gra dla całej rodziny na niedzielne popołudnie jak i dla starych wyjadaczy w przerwie między bardziej wymagającymi tytułami. Nieskomplikowane zasady i bardzo ładne wykonanie to niezaprzeczalne plusy tej gry. POLECAM, POLECAM…

Gra jest super, ale pod warunkiem, że grają 4 lub więcej osób, bo na 2 lub 3 osoby jest nudna, gdyż nic się nie dzieje - dobierasz karty, budujesz swoje trasy i tyle. Za długo też się nie da w nią grać, bo popada się w rutynę, dlatego u nas po kilku miesiącach pojawił się dodatek Europa 1912 i wniósł sporo ożywienia.

Pozycja, która próbuje ożywić nieco zasady wersji USA poprzez dodanie tuneli (niepewność co do wybudowania danej trasy) oraz dworców (łączenie tras pomimo braku faktyczne połączenia). O ile tunele coś wniosły, o tyle dworce mi nie podeszły. Dodatkowym bonusem jest poruszanie się po nieco bardziej znajomych terenach.

Chociaż gra ciekawie zapowiada się tytułem (no bo w końcu Europa ) to modyfikacje pierwszej wersji Ticket to Ride raczej odbierają tej grze niż dodają