Beresteczko 1651

Rozegrana pod Beresteczkiem na Wołyniu, pomiędzy 28 czerwca a 10 lipca 1651 roku, bitwa wojsk polskich dowodzonych przez króla Jana Kazimierza z siłami tatarsko-kozackimi, należała do największych bitew XVII-wiecznej Europy. Bitwa zakończyła się zwycięstwem strony polskiej, która w trzecim dniu walk zastosowała skuteczną tkatykę szachownicową. Polegała ona na ustawieniu oddziałów piechoty na przemian z jazdą. W decydującej fazie bitwy ważne okazało się też wykorzystanie przez piechotę zaciężną, znajdującą się w centrum ugrupowania polskiego, siły ognia muszkieterów i artylerii. 28 czerwca rozpoczęły się pierwsze walki, które trwały przez dwa dni. W tej fazie przewagę uzyskali Kozacy i Tatarzy. 30 czerwca uderzenie głównych sił dowodzonych osobiście przez Jana Kazimierza oraz księcia Jeremiego Wiśniowieckiego doprowadziło do pogromu wojsk tatarsko-kozackich i ucieczki chana Islama III Gireja oraz Bohdana Chmielnickiego. Ostateczną klęskę zadały Kozakom wojska polskie 10 lipca, na bagnach nad rzeką Płaszówką.