Fajna gra, im więcej osób tym lepiej. Jeśli ekipa jest super, to gra się świetnie!
Nie jest skomplikowana, do tego wciąga :).

Dobra gra imprezowa.
Trzeba umieć zadawać takie pytania, żeby nie zdradzić za dużo szpiegowi a równocześnie mieć szansę go znaleźć. I tak samo z odpowiedziami.
Szpieg z kolei musi kombinować, żeby nie pokazać swojej niewiedzy.
A i tak czasem posądzamy uczciwego gracza o bycie szpiegiem, bo jego rola w lokacji naprowadziła go na niepasującą nam odpowiedź.

Niestety gra się najlepiej, gdy wszyscy mają podobne doświadczenie i znajomość wszystkich dostępnych miejsc.

Gra spodobała mi się od pierwszego wejrzenia, ale ilekroć wspominałam o kupnie, zderzałam się z reakcją znajomych "eee... to wygląda jak Mafia, takie sobie". Ostatecznie, jak byliśmy w Gdańsku i była akurat promocja na gry wydawnictwa Rebel, kupiłam. Nie byłam pewna, czy się spodoba innym (zwłaszcza po ich początkowych reakcjach), ale gra została fantastycznie przyjęta, a ile śmiechu przy niej! Na razie rozegrane dwie długie partie, w gronie 5-cio i 7-mio osobowym, co ciekawe, za każdym razem najlepiej idzie osobom, które od początku zdają się najmniej rozumieć zasady.
Jak ocenić tę grę? Zacznijmy od ilustracji. Są bardzo ładne i ciekawe, za każdym razem wynajduje się nowe szczegóły. Szukanie i odnajdowanie na obrazkach szpiega albo innych ciekawych elementów to fantastyczna rozrywka. Na początku też przez chęć komentowania ilustracji, jest to często wskazówka, kto nie jest szpiegiem, acz już podczas komentowania ilustracji można zmylić szpiega (np. ale balony! - w odniesieniu do piersi pani oraz stojącego za nią pana w studiu filmowym zostało błędnie zinterpretowane przez szpiega, jako podpowiedź, że to chyba impreza firmowa albo karnawał).
Drugim niewątpliwie plusem jest prostota gry. Gra opiera się na interakcji, na umiejętnym żonglowaniu słowami i żartami, a także (co u nas wyszło bardzo naturalnie) odgrywaniu swoich ról. Jedną z najlepszych zmyłek szpiega było odgrywanie roli sprzątaczki, korzystając z niewiedzy wszystkich graczy, jakie role są w poszczególnych miejscach, przy okazji Uniwersytetu. Z drugiej strony umiejętne odegranie swojej roli może od razu wskazać, kto wie, gdzie się znajdujemy, bez wskazywania, gdzie się jest (np. rola Generała czy Dziecka jest bardzo łatwa do wychwycenia, a jednocześnie wcale nie mówi, gdzie się jest). Oczywiście najgorzej ma szpieg, gdy jest pierwszą zapytaną osobą w grupie albo gdy sam musi zaczynać (choć jest kilka uniwersalnych pytań w stylu "co tu robisz" lub "jak się masz"). No i najlepsze podchwytliwe pytanie, podrzucone przez kumpla: "Czy możesz otworzyć okno" - gdziekolwiek nie padnie, zmusza do zręcznego lawirowania odpowiedzią. Jak na razie najlepsze było wybrnięcie z niego w samolocie X"D
Najlepszą grą była jednak ta, kiedy wszyscy trafiliśmy na Imprezę firmową i po pytaniu znajomej "czy widziałam już konia" i mojej odpowiedzi "nie, ale przewinęła mi się małpa", wiedzieliśmy, że jedyna osoba, która nie zaczęła się z tego śmiać, jest szpiegiem :D No i armia krzyżowców, na którą czekaliśmy od samego początku, gdzie jeszcze przed zadaniem pierwszego pytania, wiedzieliśmy, że szpieg to jedyna osoba, która nie huknęła gromkim śmiechem na widok swojej karty...

Gra zdecydowanie imprezowa, zdecydowanie polecana do grona przyjaciół lub przynajmniej znajomych, bo pośród obcych sobie osób może się nie sprawdzić. Jedyne, czego można by się przyczepić, że w zestawie nie ma jakiegoś czasomierza, klepsydry, czy czegoś w tym guście, bo nie zawsze patrzenie na zegarek może być dla grających wygodne. Zwykła mała klepsydra by z pewnością wystarczyła albo nawet minutnik. Poza tym jednak zdecydowanie na piątkę.

5/5 OCENA. "Mamy Szpiega!" - jest wyjątkową grą imprezową. Pomimo prostych zasad, rozgrywka w niej jest znacząco trudna. Gra stymuluje nasz umysł do ciągłego myślenia i uniemożliwia powtarzanie zagrań. Podoba mi się taki pomysł na grę z tej serii. Ocena jak najbardziej zasłużona.

Gra jest bardzo zaskakująca, a mnogość lokacji powoduje, że może grać więcej osób niż 8. Grę naprawdę warto wypróbować :)

Ekstra gra na imprezę, na poczatku moi znajomi byli sceptycznie nastawieni, a potem przerobiliśmy ponad połowę lokacji na raz. Polecam i czekam na druga część!

Grę można zrecenzować w bardzo krótki sposób: świetna gra imprezowa. Jednak zaznaczyć trzeba, że nie dla każdego. Przede wszystkim gra nie sprawdzi się w gronie osób, które są nieśmiałe i preferują akcję nad rozmowami. Rozegrałem kilka partii w takim gronie i już więcej do tej gry nie wróciliśmy... Co nie zmieniło faktu, że przy najbliższej okazji w innym gronie ponownie trafiła na stół. Gdy trafi na właściwą ekipę zapewnia doskonałą zabawę na wiele godzin, pełną emocji i podejrzeń. Do tego naprawdę ładne wydanie, które przyciąga wzrok. Zasady, które tłumaczy się podczas otwierania pudełka. Co prawda pierwsze partie mogą być trochę drętwe ze względu na brak znajomości lokacji, ale naprawdę warto tej grze dać się "rozkręcić"!

Gra ciekawa i ładnie wydana, niestety aby móc w pełni wyciągnąć z niej to, co najlepsze, potrzebna jest stała ekipa (lub granie z ludźmi, którzy już tą grę znali). W przeciwnym wypadku bardzo możliwe jest, że osoby, którym trafi się rola szpiega nie będą się dobrze bawić (nieznajomość lokacji utrudnia, a nawet uniemożliwia wygranie szpiegowi).

Dewodaa - dokładnie! To jest bardzo dobra gra, która w ogóle nie kwalifikuje się do kategorii fillerów czy imprezówek - za bardzo trzeba się skoncentrować, skupić... i wciągnąć :)

Kupiłem pod wpływem hype'u i peanów rożnych zachodnich recenzentów i.... nie zawiodłem się. Problem z nią jest jeden - ta gra nie może być fillerem, od razu wskakuje na gwiazdę wieczoru. Jak już nowi gracze się rozkręcą nie da się przestać ("... no to jeszcze jedna na koniec?").

Polecam! (daję 4 a nie 5, bo chyba spodziewałem się czegoś innego, choć nie wiem do końca czego;) )