dewodaa
W porządku, bez rewelacji
Ta gra ma wszystko, aby mi się podobać. Draft - jest. Symultaniczne wybieranie kart jak w 7 Cudach Świata - jest. Budowanie silniczka - jest. Twist odróżniający ją od innych (zdobywanie surowców w kolejności, która ma znaczenie) - jest. Do tego proste zasady i płynna rozgrywka... A jednak coś nie pykło i stąd taka ocena. Możliwe jednak że to wina pandemii - graliśmy tylko we dwójkę.
Podsumowując, jeśli zamierzasz grać głównie w parze - radzę się zastanowić, w przeciwnym razie pewnie będzie lepiej
Jak dla mnie ideał :)
Przeszedłem z żoną całą kampanię (nie wiem jak to się stało, ale ostro dostałem, mimo że jestem całkiem niezły w gry typu tetris;P) więc mogę się wypowiedzieć:).
Moje Miasto jest grą wręcz wyma żoną dla par, zwłaszcza w dobie pandemii. My zwykle rozgrwaliśmy od razu cały rozdział (w grze jest 8) składający się z 3 epizodów. Zajmowało nam to ze wszystkim ok. 1,5h. Naprawdę przyjemna rozrywka, znacznie lepsza niż bingowanie kolejnych seriali na Netflixie ;).
Przechodząc do mechaniki Moje Miasto - ta gra pokazuje dlaczego Rainer Knizia jest autorem gier planszowych, który prawdopodobnie wymyślił ich najwięcej. Bo to tak wygląda, że z każdego z tych rodziałów dr Knizia mógłby zrobić pełnoprawną grę - tym razem wolał jednak ?wszystkie? pomysły nt. gier typu "palomino" zawrze w jednej :D. I za to go lubimy ;). Gorąco Polecam!
Jak dla mnie ideał :)
Mezo jest grą świetną. O ile Blood Rage rozpoczął prawdziwy boom na gry typu "dudes on map" zmiksowanych z grami Euro o tyle Mezo wynosi to połączenie na prawdziwe wyżyny. To efekt kilkuletniego rozwoju tego nurtu.
Mezo to walka o kontrole w regionach. Nie jakimś tam losowych. W każdym regionie, w każdym z trzech epok. To nie jednorazowa walka, to zmagania w trzech płaszczyznach (najwięcej siły/szamanów/wojowników), za każdym razem. Ehh... no i te twisty, bo Mezo to gra twistów. W każdej epoce jeden region będzie rozpatrywany inaczej. Rozstrzyganie remisów to też twist w porównaniu z innymi tytułami.
Oczywiście Mezo ma też wady. Instrukcja mogłąby być napisana lepiej (ale to akurat wada oryginału, nie wiem na ile polski wydawca mógł coś w tym temacie poprawić). Co do wykonania - proszę nie słuchajcie tych wszystkich polaczków, dla których narzekanie jest istotniejsze niż oddychanie. Jest naprawdę dobrze a figurki bogów robią wrażenie.
Potrafię sobie wyobrazić że na 3-4 osoby się może trochę dłużyć. Ale pierwsze partie w Blood Rage'a też takie były... A potem... gdy za każdym razem dostrzegasz jakiś smaczek czy twist jaki ci ta gra oferuje... sama przyjemność... a jak jeszcze weźmiesz pod uwagę, że jednak każdym bóstwem gra się trochę inaczej... idę po dodatek.
Jak dla mnie ideał :)
Bliżej i dalej to gra przygodowa, do której będziesz wciąż wracał i wracał nie tylko ze względu na historię czy przepiękne wykonanie gry ale też, a może i przede wszystkim, mechanikę. Gra jest pod tym względem unikatowa. Z jednej strony wykorzystuje bardzo znane (i stosunkowo proste) rozwiązania, a z drugiej wprowadza innowacyjne mechaniki euro do przygodówek. Niesamowity balans między miastem a przygodą (P.S. Trzeba wyruszać w plener! inaczej przegrasz!). To wszystko jest bardzo intuicyjne i to jest w tej grze piękne! Warto kupić zestaw metalowych monet.
Co ciekawe - polskie wydanie jest poprawione pod względem balansu - kudos dla polskiego wydawcy.
Wash/Shade to nie coś co Warto Mieć - jeśli zamierzasz malować figurki, płynna farbka do cieniowania jest Równie Niezbędna Co Te Zwykłe - małym wysiłkiem robisz super efekt. Szczerze to zwykle korzystałem z Army Paintera - Nuln Oil jest pierwszym shadem od Citadel który używam. Śmiem twierdzić że kolekcję washy warto zacząć od właśnie Nuln Oil od Citadel ORAZ Strong Tone od Army Paintera.
