Marta - recenzje

Jestem oczarowana tą grą! Bardzo się bałam, że jest nieco przereklamowana i po prostu ładna. Nic bardziej mylnego. Gra nie jest trudna, łatwo wprowadzić nowych graczy. Trzeba się nakombinować, żeby uzyskać jak najwięcej punktów. Wymaga analizy, spostrzegawczości, a nawet trochę logicznego myślenia. Jest dobrze zbalansowana i faktycznie piękna! Grafiki odprężają, co powoduje, że gra relaksuje, a rywalizacja schodzi na dalszy tor. Gorąco polecam wszystkim niezdecydowanym!

Bardzo czekałam na tę grę, szczęśliwa z jednorożców i o ile, grafiki fajne, zasady przejrzyste i nawet mechaniką niezła, coś mi tam nie zagrało z balansem gry... Trudno przeszkadzać innym jeśli idą w ubijanie potworów, przez co jeśli ktoś ma szczęście w kościach, bardzo szybko może wygrać grę. Jednakże, zawsze graliśmy w trzy osoby i zastanawiam się czy ta gra najzwyczajniej nie chodzi lepiej w większym gronie, gdy lepiej rozłożą się karty. Na tą chwilę ode mnie mocna czwórka.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą grą. Wbrew pozorom można tu pokombinować jak dobrze poprzeszkadzać innym, a samemu zyskać jak najwięcej. Do tego jest zabawna, a reguły są bardzo proste- wszystko jest na kartach, a karty pomocy są napisane w przejrzysty sposób. Grafiki też są świetne i całkiem niezła jakość kart, co jest dużym plusem. Polecam gorąco!

Po przeglądaniu różnego rodzaju rankingów spodziewałam się, że gra będzie trudniejsza. Udało się ją rozegrać z ogranym 9-latkiem, który całkiem nieźle sobie radził. Gra jest ciekawa, ponieważ dróg do zwycięstwa jest wiele. Jest bardzo regrywalna, ponieważ za każdym razem możemy podejmować inne decyzje pozwalające nam zbierać punkty zwycięstwa. Gracze sami wpływają na to jak wyglądała będzie plansza dokładając żetony budynków. Ciekawe karty krów i odpowiednia ilość losowości. Można nawet powiedzieć, że jest tu pewnego rodzaju krowiasty deckbuilding. Mi gra się spodobała :)

Gra bardzo nam się spodobała. Bardzo fajnym pomysłem jest stopniowana trudność. Ilość postaci i ich istotnych personalizowanych mocy jest na tyle duża, że trudno dokonać wyboru. W grze trzeba być uważnym i zwracać uwagę na wiele rzeczy jednocześnie. Nie zawsze udaje się wygrać, a to duży plus. Po jednej rozgrywce ma się efekt "jeszcze". Do tego ciekawe komponenty: figurki, żetony, zmieniające swoje położenie płytki bastionu i "szczęki zła" w postaci czarnych czasek. A przy tym wszystkim zasady nie są szczególnie skomplikowane. Polecam :)

Bardzo dobra, szybka, niedoceniana gra. Jest w niej dużo losowości, ale zasady są proste. Celem jest stworzenie jak najlepszych combosów z kart, aby zdobyć jak największą ilość punktów. Można ją zabrać wszędzie ze sobą, bo nie jest duża. Poza tym nawet laik jest w stanie w nią zagrać :)

Nie wiem co ma w sobie ta gra, ale przełamuje opory i limity wiekowe. Chętnie grają w nią wszyscy, nawet dziadkowie. Mój 9-letni syn po prostu wymiata w tej grze, jedyną konkurencją jest dla niego dziadek. Zasady proste do wytłumaczenia, niedługi czas grania. Może grać spokojnie lub stosując nieco więcej negatywnej interakcji (blokowanie przeciwnika itp.). Jedyny minus to fakt, że karty szybko się niszczą- warto zakoszulkować.

Jedna z moich ulubionych gier. Niby prosta układanka, a jednak uzyskanie dobrego wyniku wcale nie jest takie łatwe. Wymaga kombinowania, a jest też fajną zabawą. Do tego płytki są ładne i zachęcają do gry.

Dość prosta, ale ciekawa gra familijna. Dobrze przyjęła się w całym gronie rodzinnym, tj. dzieci, rodzice i dziadkowie. Co dla nas ważne, każdy ma szanse wygrać. Spodobała nam się na tyle, że przymierzamy się do zakupu dodatku, aby umożliwić grę w 6 osób. Polecam.

Jedna z moich top of the top. Uwielbiam Everdell zarówno za piękną oprawę graficzną jak i przede wszystkim za ciekawą rozgrywkę. Zaklasyfikowałabym ją do gier typu Easy to learn, Hard to master, ponieważ gra wymaga kombinowania i czasem udaje się wygrać będąc na pozornie straconej pozycji. Co prawda, jest tu duża losowość, nie zawsze karty podejdą, ale ważniejsza od tego jest dobra strategia. Uwielbiam. Polecam.

Świetna gra - do tego można grać w więcej (8) osób, a zasady tłumaczy się bardzo szybko. Ma dwa tryby kooperację i podejrzliwość, a gdzieś w odmętach internetu czytałam jeszcze o jakimś dodatkowym. Najlepiej gra się od czterech osób w zwyż. Polecam wszystkim! Nie zawsze udaje się wygrać, a to duży plus dla gry :)

Bardzo ciekawa gra. Początkowo obawiałam się podobieństw do Dixit, za którym nie przepadam. Faktycznie, w kartach jest ogromne podobieństwo, natomiast sam cel gry wydaje mi się znacznie ciekawszy. Interesujący jest też przydział ról - bycie duchem wymaga dużo kreatywności i jest wyzwaniem, z którym każdy chce się zmierzyć. Polecam grę- pobudza wyobraźnię i zmusza do pracy naszą rzadziej używaną, lewą półkulę mózgu! :)
Jednak nie można grać zbyt często, ponieważ uczymy się skojarzeń i przywiązujemy je do konkretnych kart.