Łukasz - recenzje

Znakomity worker placement. I fajny tryb solo, który mi się podoba (gramy z przeciwnikiem jakby automą, który poprzez zestaw kart generuje swoje akcje). Świetne wykonanie, grafika miód.

Oceniam tytul jako grę familijną. W tej kategorii 5*. Dużo śmiechu, przeszkadzania sobie, zwrotów akcji. Gramy juz 4 letnią córką, która po paru próbach złapała o co chodzi, wcześniej grała jak chciała;) polecam!

Znakomita. Dla każdego kto lubi gry przygodowe. Mało interakcji miedzy graczami, ewentualnie można szybciej niż inni dotrzeć do danego punktu na planszy na którym mogło zależeć innym. Sporo losowości, ruchy, walka I powodzenie decyzji zależy od kośćmi i żetonami ale można zwiększać prawdopodobieństwo poprzez rozwój postaci. Dość długo, 3 os. Zwykle ok 3 godzin.

Rewelacja dla solo grania. Zmyślne to niesamowicie, jestem pod wrażeniem. Jak tylko dopada mnie nuda albo nic nie chciejstwo, wyjeżdżam na samotna wyspe :)

Pierwsza gra w kolekcji i zawsze wracam z sentymentem. Wiele partii podczas wakacyjnych wieczorów, a dodatki zawsze fajnie urozmaicają rozgrywkę (ulubiony to chyba księżniczka i smok). Super dla początkujących, a ja zawsze mam dużo przyjemności w tej grze. Z żoną zawsze kradniemy sobie budowane przestrzenie i prowadzimy intensywne wojenki :)

Bardzo dobra gra. Mój punkt widzenia trochę inny bo 95% gier to wariant solo u mnie :) a jak słaby dobór kart to niewiele można wykombinować. Ale fajnie się człowiek nakręca gdy do 9 - 10 rundy z 14 niewiele rozkręcił a potem rusza przyspieszenie i walka trwa :) odczuwalny klimat

Super pod każdym względem. Gram z dzieciakami ( 3 i 6 lat) i nawet nasza 3latka potrafi nas ograć. Dzieciaki też grają same, a czasem sami z żonką pocinamy :) klasyk nad klasyki, kiedy dotychczasową wersja się zestarzała (karty się czasem powyginają, itp ale to raczej nieostrożność mlodszych) od razu braliśmy nową.

Najlepsza z gier :) zwykle gram solo i nawet uważam, że to gra w takim wariancie. ALE muszę być w nastroju, że faktycznie chce samotnie znaleźć się na wyspie. Bardzo trudno wygrać i to tylko nakręca chęć powrotu do gry.

Rewelacja! Moje dzieciaki (ponad 3 i 6 lat) uwielbiają klasyczne dobble i od dzisiaj kiedy dotarło XXL jest szaleństwo! Biegamy dobre 2 godziny w różnych wariantach i jeszcze mało :) w domu trochę ograniczone (4x4 i rzędy po 5 szt damy radę) pole ale już wyobrażamy sobie super zabawy na zewnątrz. Dajemy 10/10 :)

Znakomita, raczej lekka gra. Fajne budowanie silniczka zasobów, początkowo miałem niskie wyniki punktowe i po jakimś czasie regularnie zaczęło być lepiej i lepiej. Oczywiście jakieś wnioski są, ale nie wiem czy potrafiłbym określić dokładnie jaka taktykę należy przyjąć. Znaczy gra się przyjemnie, "na wyczucie" pewnych schematów, które jednak też nie zawsze przyniosą oczekiwane rezultaty, zależnie od doboru kart. Szczerze polecam początkującym i w 3-4 osoby.

7 CS Pojedynek to jedna z niewielu gier, która złapała w sidła moja żonę, która zachęcam na milikny sposobow by że mną grała. Zawsze różnorakie kierunki do zwycięstwa, lekkie i przyjemne główkowanie nad wyborami. A wszystko idzie dość szybko.

Bardzo mi się podoba. Dużo interakcji, na zasadzie dyskusji, ustalania taktyki. Zajmujemy się czymś, a epidemia wybucha ponownie tam gdzie teoretycznie posprzątane. Polecam :)