Grzegorz - recenzje

Grę kupili moi znajomi - para; są zachwyceni. Dobra rozgrywka dla większej i mniejszej grupy. Bardzo ciekawe połączenie znanych mechanik w może nie aż tak oryginalny, ale bardzo grywalny produkt. Polecam wszystkim oprócz zatwardziałych zwolenników rozwiniętych mechanizmów rozgrywania bitew (tutaj o wygranej rozstrzygają kostki jak w Ryzyku). Należy też napisać o wykonaniu, które jest fe-no-me-nal-ne! Figruki pierwsza klasa.

Knizia znowu w formie. Bardzo fajna gra dla najmłodszych i nawet starszym pozwoli trochę pokombinować dzięki zasadzie, że jeden żółw może drugiego nosić na plecach. W sam raz na Gwiazdkę dla małych graczy.

Dostałem dokładnie to, czego się spodziewałem. Szybka gra karciana, w którą można zagrać nawet w 7 osób 7 razy pod rząd i się za bardzo nie zmęczyć :) Polecam - nawet bardziej jako party game, niż taktyczną grę karcianą.

Prosta, intuicyjna mechanika oraz losowość, która potrafi sprawić, że nawet najmniej doświadczony gracz ma szansę ze starym wyjadaczem - to atuty tej gry. Niestety, jak na mój gust, jest ona nieco za prosta i nieco zbyt losowa.

Gra mojego dzieciństwa wydaje mi się teraz nudnym chińczykiem, ale moim wychowankom (10 - 12 lat) naprawdę przypadła do gustu. Tęsknie za czasami, w których jeden rzut kostką sprawiał tyle frajdy :)

Połącz pokera z brydżem i tysiącem, dodaj trochę makao, dodaj do tego "chiński" klimat i... zatrać się w Tichu :)

Bardzo dobry dodatek do genialnej gry.
Cele nadają rozgrywce nowy wymiar, a prawdziwi zapaleńcy dostają wariant solo.
Jedyne, co może razić to to, że otrzymujemy kilkanaście pustych kart (praktycznie bezużytecznych), płytki celów mogłyby być też lepiej wykonane.

Świetna gra imprezowa, w którą tak naprawdę grać można z każdą ilością osób. Jedyna wada, jak w każdej grze typu "trivia", to powtarzalność haseł.

W swojej kolekcji mam już około 30 gier, RftG kupiłem dopiero teraz. Co tu dużo gadać, najlepsza 30-minutowa gra karciana (i chyba w ogóle gra) w jaką grałem - bije na głowę Dominiona i całą resztę. Sama rozgrywka, to takie karciane Puerto Rico na sterydach (celowo nie piszę o San Juan) z większym elementem losowym. Gorąco polecam!

Podrasowane do granic możliwości Ryzyko. Doskonały sposób wykonywania rozkazów, świetna tematyka, no i do tego ta wieża (wykorzystywana już w Wallensteinie). Obowiązkowa pozycja dla fanów gier wojennych.

Dobra gra jeżeli mamy mało czasu, "małych" graczy i małe wymagania :)

Obok Prawa Dżungli obowiązkowa gra na każdej imprezie, szkoleniu, warsztacie integracyjnym. Przesyłka - jak to Rebel - na czas i bez zarzutów.

Jeszcze więcej kart, jeszcze śmieszniej, czasem z polskim akcentem. Dla fanów Munchkina (do których się nie zaliczam, kupiłem wychowankom) pozycja obowiązkowa.

Najlepsza gra dla rodzin i osób zaczynających swoją przygodę z planszówkami.

Grałem w nią z 10latkami, 20latkami, 50latkami, nawet ze swoim 86letnim dziadkiem. Wszyscy chcą jeszcze (rekord - 4 partie pod rząd). Wytłumaczenie zasad trwa 5 minut, a później to już same emocje i zacięta walka o wygraną.
Gra, traktowana jako rodzinna (ale nie tylko), biję na głowę Osadników, Monopol i inne Chińczyki :)))
Jest po prostu bardzo dynamiczna, a oczekiwanie na swoją kolejkę trwa nawet czasem tylko kilka sekund.
Polecam wszystkim!

I jeszcze pytanie, jaki mieliście rekord punktów?
Podczas moich rozgrywek (a było ich ponad 100) jeden gracz zdobył najwięcej 136.

Fani serialu (tacy jak ja) niech kupują w ciemno!
Fani gry Mafia (tacy jak ja), którzy lubią też strategie - niech kupują w ciemno!
Ludzie, dla których Shadows over Camelot są za banalne (BG ma 100 razy lepszy system zdrajcy) - niech kupują w ciemno!

Dwie zasady:
1. Nie grajcie po pijaku, bo narąbany kumpel w połowie gry zacznie wrzeszczeć "Jestem Cylonem, jestem Cylonem!" w nie swojej kolejce, a co gorsza pokaże kartę :)
2. Nie grajcie z żoną/mężem, chłopakiem/dziewczyną. Do teraz nie mogę uwierzyć, że moja dziewczyna tak dobrze kłamie. W wyniku machlojek drugiego Cylona przejęła tytuł admirała - wybierała gorsze karty skoków, pociskała nas ile wlezie, etc., a jak ją oskarżałem, to miała świeczki w oczach mówiąc: "Jak możesz" (w końcu jej nie zaciągnąłem do aresztu - miłość wzięła górę:). Okazała się perfidnym zdrajcą - całe szczęście i tak załoga wygrała! Ha!

Co do samej mechaniki i zasad, to grałem w tę gre z 15latkami, 50llatkami i 20latkami. Wytłumaczenie zasad trochę trwa, ale później wchodzą w krew (50latkowie przyswajali najwolniej).
Co do liczby graczy, zawsze było 5 lub 6 i było super, nie wiem jak to wygląda w przypadku 3 - 4 osób.

Od 2006 roku (wtedy kupiłem w Rebelu grę) była to moja główna planszówka rodzinna. Proste zasady, fajna mechanika sprawiały, że graliśmy w nią do czasu... aż nie odkryliśmy Ticket to Ride :D
Ludzie, którzy dłużej niż 4 minuty (na przykład mój brat i moja dziewczyna) nie lubią czekać na swój ruch mogą tę grę znienawidzić, ale niech chociaż najpierw dadzą jej szansę (zagrają w Rebelu, czy u znajomego), bo a nóż się przekonają... tak jak w końcu mój brat.

Grę kupiłem bratu na święta, wszystkie kamyczki były w tych samych kolorach (wszystkie białe), wtedy (2004 rok) jeszcze nie znałem bardzo pozytywnego nastawienia Rebela do klienta (możliwość zwroty towaru, etc.) wiec do dzisiaj mam Go z dwoma kamyczkami w tym samym kolorze :)
Sama gra jest ok, to przecież kjlasyka, a jeden zestaw kamykó oznaczyłęm farbkami :)