Marcin - recenzje

Jeśli naprawdę ciężko przekonać znajomych do gry w Pandemię, kup Zakazaną Wyspę. Lub jeśli masz dzieci z którymi chciałbyś zagrać w Pandemię ale nie trawią/rozumieją gier kooperacyjnych.

Zabawa w podawanie podpowiedzi i próby wyciągnięcia z nich słów nigdy się nie znudzą. Dobry wybór jeśli to ma być twoja pierwsza gra. Polecam kupno.

Dobble, jako twoja pierwsza planszówka jest dobrym wyborem, który wprowadzi cię w bardziej skomplikowane gry. Prostota zasad, element spotrzegawczości, "możliwość rozgrzewki przed trudniejszą grą" zachęca do kupna. Polecam.

Mi się dodatek ten nawet podoba. Niestety trochę cierpi ze względu na potężność niektórych kart, które zawsze zmienią w pewnym sensie rozgrywkę, o ile nie gramy z jeszcze lepszymi kartami.

Bardzo przystępna gra - i daje wiele do myślenia. Trochę takie odwrotne kalambury, co daje dużo frajdy - czy bajarz ukrył prawdziwe znaczenie jego karty? Czy może po prostu dał kartę na której jest podpowiedź? Polecam każdemu.

Grając w Kakao, dobrze się bawiłem, wraz z innymi graczami. Zasady bardzo przystępne - 6 stron instrukcji, przy czym same obrazki zajmują ok. 2.5-3 strony.
Komponenty są bardzo dobrze wykonane, kafle mają dużo detali (o, na tym kafelku papużka lata, a na tym widzę motylka), Początkujący gracze zawsze mają szansę z tym lepszym. W grze jest miłe odstępstwo od 4 standardowych kolorów. Każdy startowy układ kafelków w grze 2/3/4 osobowej jest doskonale zbalansowany. Brakuje mi trochę więcej negatywnej interakcji - możemy co najwyżej kłaść kafle dżungli tak aby jak najmniej zrobiły. Jeśli dodamy trochę losowości, 3 graczy może tak stawiać kafel oazy, żeby 4 gracz nic nie dostał. Podobnie można zrobić z rynkiem (4). Na szczęście, inne kafle naprawiają te interakcje (np.świątynie.) Gra jest definitywnie przystępniejsza niż Carcassone, i szybciej się kończy. Kakao dostaje ode mnie 4+/5.

Jeśli masz zamiar kupować grę kooperacyjną, a jesteś początkującym graczem w świecie planszówek, Pandemia to dobry wybór dla ciebie. Zasady nie są skomplikowane więc każdy może je zrozumieć. Na wyższych poziomach trudności można się trochę pomęczyć. Gra niestety cierpi na "efekt lidera" przez co inni gracze "oglądają lidera" jak gra. Ja osobiście jak gram z nowszymi graczami, to kompletnie się odcinam - i przyglądam się jaki ruch wykona, potencjalnie pochwalę jeśli zrobiłbym to samo na jego miejscu, lub nawet jeśli lepiej zrobił niż ja miałem na myśli. Losowanie ról może czasem zdenerwować gdy dostaniemy zły przydział, ale one są wystarczająco zbalansowane, aby z każdym możliwym układem dało się wygrać na najtrudniejszym poziomie trudności, co niestety nie działa z nowszymi graczami, którzy nie wiedzą jak w pełni wykorzystać daną rolę. Wykonanie planszy (2 edycja) i kart jest znakomite, szczególnie karty zasługują na pochwałę bo można się czegoś nauczyć (np. lokacja miasta, populacja kraju). Przesroczyste kosteczki też są ładne - można tworzyć kolorki za pomocą nich. Wypraska nie należy do najpiękniejszych, ale przynaniej ma przegrody na karty, co bardzo pomaga.
Gra zasługuje na 4+/5.

Kupiłem sobie dodatek, licząc na ciekawe urozmaicenie rozgrywki. Nie zawiodłem się. Bardzo podobają mi się koncepty wprowadzone lecz dodają zbyt dużą losowość przez co może się trafić nierówna runda w której jest 3 sabotażystów kontra 1 zielony/niebieski kopacz/szef. Zbyt duża losowość którą wprowadza dodatek, obniżyła moją ocenę o 1. Ale warte kupna.

Polecam tą wspaniała grę! Mechanika gry prosta jak to w karciankach bywa, bardzo ładne rysunki na kartach. Gra jest trochę nudna przy mniejszej liczbie osób ale jeżeli gramy z zapałem to nam to nie przeszkadza. Szukanie sabotażystów wśród graczy może być trudne jeżeli dobrze się maskują. Dobrze zaplanowane karty akcji (tj. zepsucia, naprawy, mapy, zawalenia) bardzo dobrze odgrywają losowość gdyż byłoby dziwne gdyby lampa górnicza nigdy by nie zgasła a kilof się nie złamał! Często w grach z mniejszą ilością osób 1 osoba wykłada bardzo dużo tuneli, w realu coś by się zepsuło. Lecz grę oceniam na 5, zamierzam kupić rozszerzenia do tej gry.