dewodaa - recenzje

Rewelacyjne karty, trzymają poziom pozostałych części Dixita. Dixit Marzenia to powrót do korzeni - obrazki są bardziej abstrakcyjne i przez to nawiązujące do tych z Dixit oraz Dixit Odyssey. Oczywiście wcale nie oznacza to, iż nie można ich mieszać z innymi dodatkami. Gorąco POLECAM

Oceniam produkt na: 5 - dla mnie ideał:)

Klimat Dixit 3 jest chyba najbardziej "komiksowy" ze wszystkich. Czy to oznacza, że trudno wymieszać ten zestaw z innymi, bardziej abstrakcyjnymi (np. 1, 5)? Wcale nie, gra się tak samo przyjemnie.
Osobiście zakupiłem Dixit Journey (mało znane wydanie łączące Dixita z Odyssey, tzn. mamy tor punktacji, ale do wybierania obrazków wybieramy żetonów -imho, lepsza metoda).

Oceniam produkt na: 5 - dla mnie ideał:)

Dixit to absolutny mistrz gier "wejścia". Na spotkania rodzinne, z przyjaciółmi przy piwku :), sprawdza się wszędzie i ze wszystkimi. Do tego ma wiele walorów dydaktycznych dla dzieci. Każdy powinien mieć w domu jakąś wersję Dixita ;). Ja osobiście bardziej wolę Odyssey - większa liczba graczy, lepszy tor punktacji, nie ma pomyłek, która karta to 1. a która 5.... POLECAM

@Hasufin - dobrze, że się przyznałeś iż się nie znasz :). Właśnie gry z niewielką ilością tekstu, niezależne językowo, najłatwiej wydać w danym języku. Gdyby się przyjrzeć wszystkim polskim wydawcom to widać, że każdy z nich ma w ofercie takie gry.

Co do samego Takenoko -czekałem właśnie na polską edycję aby wspierać rodzimy biznes, no i kolorowa instrukcja naprawdę jest ładna, lepiej ją mieć po polsku :)

Oceniam produkt na: 5 - dla mnie ideał:)

Recenzja w retrospektywie (gra była w mojej kolekcji ale z pewnych powodów ją opuściła):

(Swego czasu miałem wersje Queen Games tej gry). Shogun to udany mariaż ekonomii ze strategią. IMHO to jednak bardziej eurogra. Inwestowanie w wojsko na dłuższą metę okazuje się nieopłacalne i zwykle kończy się przegraną. Gorzej, że sąsiad takiego gracza też pewnie przegra. Najlepiej grać w pełnym składzie. No i ta "wieża bitewna"... dlaczego nikt jeszcze tego nie skopiował?!
Shoguna sprzedałem, bo pochłania na kilka godzin, a gracze muszą być doświadczeni bardziej jeśli nie chcemy skończyć na nieustającym tłumaczeniu zasad tudzież czekaniu w nieskończoność na koniec fazy planowania ;)
Ogólnie POLECAM

Oceniam produkt na: 4 - dobry, solidny produkt

Recenzja w retrospektywie (gra była w mojej kolekcji ale z pewnych powodów ją opuściła):

Ciekawa gra o prostej mechanice i temacie, który może zainteresować kogoś, kto dobrze pamięta PRL. Bez rewelacji, ale jednak trochę kombinowania, blefu i przeszkadzania innym jest. Mnie nie porwała, dlatego szybko się jej pozbyłem.

Oceniam produkt na: 5 - dla mnie ideał:)

Trudno o bardziej standardowy przykład gry imprezowej dla małych i dużych. Jenga to dobre spoiwo wokół którego można miło spędzić czas z rodziną/ znajomymi/ przyjaciółmi.

Oceniam produkt na: 5 - dla mnie ideał:)

Recenzja w retrospektywie (gra była w mojej kolekcji ale z pewnych powodów ją opuściła):

Gra bardzo dobra w swej kategorii. Zasady proste, możliwości kombinowania wiele (a to przecież nasz sport narodowy), estetyczne wykonanie i szybka rozgrywka. Czego chcieć więcej od gry familijnej/lekkiej ekonomicznej? Poza tym na koniec mamy wrażenie, że coś wykonaliśmy/zbudowaliśmy. Smaczku rozgrywce daje możliwość "delikatnego" (ale z gatunku tych wrednych) przeszkadzania sobie.
Gry w swej kolekcji nie mam ponieważ...dałem ją w prezencie:). Ogólnie POLECAM! (zwłaszcza przecenioną).

Opinia z Descenta PL (też 2.Ed):

Oceniam produkt na: 5 - dla mnie ideał:)

Recenzja w retrospektywie (gra była w mojej kolekcji ale z pewnych powodów ją opuściła):

Descent 2 ED. jest po prostu... REWELACYJNY. Jeśli oprócz ciebie masz jeszcze przynajmniej 3 stałych graczy naprawdę warto w nią zainwestować. Ja niestety nie potrafiłem spełnić tego podstawowego wymagania i grałem okazjonalnie w pojedyncze scenariusze a i tak radość z gry była duża (to powód sprzedaży). Serio, jeśli nie masz awersji do fantasy i masz pewny skład - kupuj w ciemno (choć nie do końca - jest wiele recenzji w necie:D). Nawet jeśli miałbyś przejść raz kampanię a następnie sprzedać Descenta - bardzo Ci się to opłaci. POLECAM

Oceniam produkt na: 5 - dla mnie ideał:)

Recenzja w retrospektywie (gra była w mojej kolekcji ale z pewnych powodów ją opuściła):

Descent 2 ED. jest po prostu... REWELACYJNY. Jeśli oprócz ciebie masz jeszcze przynajmniej 3 stałych graczy naprawdę warto w nią zainwestować. Ja niestety nie potrafiłem spełnić tego podstawowego wymagania i grałem okazjonalnie w pojedyncze scenariusze a i tak radość z gry była duża (to powód sprzedaży). Serio, jeśli nie masz awersji do fantasy i masz pewny skład - kupuj w ciemno (choć nie do końca - jest wiele recenzji w necie:D). Nawet jeśli miałbyś przejść raz kampanię a następnie sprzedać Descenta - bardzo Ci się to opłaci. POLECAM

Recenzja w retrospektywie (gra była w mojej kolekcji ale z pewnych powodów ją opuściła):

O zaletach tej gry można poczytać w wielu komentarzach poniżej, ja powiem dlaczego ta gra nie jest już w mojej kolekcji.
Otóż przy grze na większą ilość osób, lub grając z kimś cierpiącym na paraliż decyzyjny, gra potrafi się niemiłosiernie ciągnąć (trwać znacznie dłużej niż powinna). Jeśli dodamy do tego zabicie, np. 2 razy pod rząd przez Zabójcę to nie tylko wyjdzie, że gra nie daje zbyt wiele radości, ale i powoduje, że chcesz się jej pozbyć :)

Jestem już po liku partiach i mogę wydać własną opinię ;).
Budowniczowie to dla mnie Splendor w postaci bardziej przyswajalnej. Temat jest gdzieś bardziej wtopiony w mechanikę i nie ma problemów z żetonami (grając w Splendor można natrafić na gracza, który zamiast "inwestować" diamenty będzie je chomikował i skutecznie popsuje pozostałym graczom rozgrywkę - zwłaszcza jak się kilku takich trafi).
Kolejną imho przewagą Budowniczych nad Splendorem jest poczucie, że się coś w te 30 min zrobiło - zbudowałem to i to, za chwilę miałbym tamto.
Do tego pudełko odporne na zniszczenia i niewielkie gabarytowo [kolejny "+" względem Splendoru;)]. Ta gra trafia do mojego auta "na wszelki wypadek" (nigdy nie wiadomo kiedy będzie chwila, żeby pyknąć partyjkę).

Podsumowując, polecam Budowniczych jako idealnych w swej kategorii - szybkich fillerów o bardzo płynnej rozgrywce. Żeby była jasność - interakcji w tej grze praktycznie nie ma, ot jakiegoś pracownika albo projekt można sobie podkraść.

Żeby nie było - lubię Banga Grę Kościaną. Mam tylko wrażenie, że mamy tutaj do czynienia z przypadkiem przerostu formy nad treścią. Jeśli chodzi o dostępne role, to jedynie renegat dodaje trochę smaczku do gry, Bandytom zwyczajnie nie opłaca się nie strzelanie do szeryfa (dlatego łatwo ich rozpoznać). Pewnie coś robię źle, ale mam wrażenie, że stosunkowo łatwo określić kto jest kim i zabawa sprowadza się do bezmyślnego turlania kościami.
Chyba, po prostu, po tych wszystkich pozytywnych recenzjach spodziewałem się czegoś więcej ;)

(O, Fungi 2;) )
Gra jest naprawdę dobra! Ma to coś, co można oddać cytatem z pewnego filmu: "Ja chcę jeszcze raz!"
Może to dlatego, że mało gier o zbieraniu grzybów, a może dlatego, że to trochę nasz 'sport narodowy', w każdym razie gra póki co podoba się każdemu kto w nią zagra.
Polecam!

Całkiem ciekawa talia kart. Osobiście nie lubię nadrabiania braku pomysłowości "świńskością" (:D) ilustracji, co niestety czasami uwidacznia się w tej talii.

Świetna jakość wydania, a swego czasu gra była w niezwykle przystępnej cenie, dlatego trudno było się jej oprzeć ;). Jeśli ktoś lubi deckbuilding i klimaty fantasy to powinna się spodobać, jednak zalecam najpierw zobaczyć recenzje czy poczytać instrukcję.

Świetna gra na spostrzegawczość. Daje dużo zabawy bez względu na ilość graczy czy spożytych % (co niestety jest wadą niektórych gier imprezowych). Do tego różne tryby gry (każdy znajdzie coś dla siebie). Gorąco polecam!

Często nocami wracam z planszówkowych posiedzeń. Kupiłem tą kość do obrony (jest wielka). Ponoć jak się nią w kogoś rzuci i wypadnie szóstka to zamienia daną postać w kamień. Jeszcze nie próbowałem, ale kto wie... :)

Grałem w Czarne historie ale Takie Życie! podoba mi się bardziej. Dlaczego? Ponieważ:
- nie dotyczą morderstw i śmierci, więc można grać w nie z dziećmi
- są oparte na faktach, więc przy każdej historii otrzymujemy jakąś ciekawostkę, do wykorzystania później w innym towarzystwie ;)
- ma system punktowania, więc można też grać "dla zwycięstwa"

7 cudów świata to moje... rozczarowanie roku. Nie wiem czemu, czego w niej nie widzę, ale zupełnie nie chyciło. Rozgrywka jakaś taka mdła, strategii niby wiele, ale wszystkie według mnie dają podobne odczucia podczas grania. Bez tego czegoś, co zachęcało by mnie do kolejnych rozgrywek. (Już się jej pozbyłem ;) )